Vrienden van Israël

Door: Franklin ter Horst (Aangemaakt:17 juni 2010) (Laatste bewerking: 19 mei 2016)

Velen hebben het demoniseren van Israël tot het hoogst haalbare in hun leven gemaakt en de moordende PLO-terreurbewegingen waaronder Hamas tot heiligen verklaart. Israël roept irritatie op in de wereld omdat het nog steeds bestaat. Men doet er alles aan de Joodse staat te vervloeken. Het gaat om een wereldwijde georkestreerde campagne. Men beschuldigt de Joden van apartheid, van genocide, van het bezetten van PLO-grondgebied, en nog veel, heel veel meer. De wereldleiders doen er alles aan de vijanden van Israël van de nodige financiën te voorzien waarmee ze hun terreur en haat educatie kunnen financieren. Wat een haat, wat een woedende gezichten en wat een smerige leugenachtige rapporten van allerlei anti-Israëlische lobbygroepen. Het lijkt op een ziekte waarvoor geen genezing bestaat. “Wie hebt gij gehoond en gelasterd, en tegen wie de stem verheven en uw ogen trots opgeslagen? Tegen de Heilige Israëls! ” (2 Kon. 19:22)

Gelukkig zijn er ook mensen die Israël een warm hart toedragen en voor de Joodse staat in de bres springen. Zo heeft de voormalige Spaanse premier José María Aznar, het initiatief genomen om Israël te verdedigen in Europa en het Westen en heeft daarvoor een groep van ‘prominenten’ opgericht genaamd “The Friends of Israel”. Leden van Aznar’s nieuwe groep zijn onder meer de voormalige Tsjechische president Vaclav Havel, de voormalige Amerikaanse ambassadeur bij de Verenigde Naties John Bolton, de voormalige Protestantse leider in Noord Ierland David Trimble en Alejandro Toledo, de voormalige president van Peru. De groep verzet zich tegen internationale pogingen Israel te delegitimeren. Het is niet partijgebonden en neemt geen politieke stelling over Israel in - behalve dat het net als andere landen het recht heeft om te bestaan.

De voormalige Spaanse premier José Maria Aznar

Volgens Aznar betekend Israël verdedigen automatisch de geschiedenis van Europa en het Westen verdedigen, iets wat volgens hem velen vandaag zijn vergeten. Volgens Aznar betekent het einde van Israël, het einde voor ons allemaal. Aznar: ‘Opkomen voor Israël is in Europa al heel lang uit de mode. In onze omgang met Israël, moeten we de rode mist van de woede wegblazen, die maar al te vaak ons oordeel vertroebelt. Een redelijke en evenwichtige aanpak moet de volgende realiteiten inkapselen: ten eerste, de staat Israël werd opgericht door een besluit van de VN. Haar legitimiteit staat daarom niet ter discussie. Israël is een natie met diepgewortelde democratische instellingen. Het is een dynamische en open samenleving die herhaaldelijk heeft uitgeblonken op het gebied van cultuur, wetenschap en technologie.

In de tweede plaats is Israël, als gevolg van haar wortels, geschiedenis en waarden, een volwaardige westerse natie. Sterker nog, het is een normale westerse natie, maar geconfronteerd met abnormale omstandigheden. Uniek in het Westen, is het de enige democratie waarvan sinds haar oprichting het bestaan in twijfel wordt getrokken. In eerste instantie werd het aangevallen door haar buren met conventionele oorlogswapens. Dan werd het geconfronteerd met het terrorisme dat culmineerde in een golf van zelfmoordaanslagen. Thans, op aandringen van radicale islamieten en hun sympathisanten, kijkt het aan tegen een campagne van delegitimisering door het internationaal recht en diplomatie. Ruim zestig jaar na haar oprichting vecht Israël nog steeds voor haar voortbestaan. Gestraft met een rakettenregen uit het noorden en het zuiden, bedreigd met vernietiging door Iran dat zich tot doel heeft gesteld nucleaire wapens te verwerven en onder druk gezet door vriend en vijand, krijgt Israël, zo lijkt het wel, nooit een moment rust.’

Uit een recent door de Spaanse regering gehouden opiniepeiling, blijkt dat één op de drie van Aznar’s landgenoten antisemitisch is, en aan negatieve ideeën over Joden vasthoudt. Één op de negen Spanjaarden, zo toont het onderzoek, steunt de verklaring: “Israël zou moeten verdwijnen omdat het op Arabisch land werd gevestigd”. Een recente peiling in opdracht van het Spaanse ministerie van Onderwijs wees uit : dat meer dan vijftig procent van de middelbare-schoollieren liever niet naast een Joodse klasgenoot willen zitten. De jarenlange hetze van voormalig buitenlandcoördinator van de Europese Unie de Spanjaard Javier Solana tegen Israël zal  ongetwijfeld aan deze mening hebben bijgedragen. Solana trok regelmatig in scherpe bewoordingen tegen Israël van leer en was jarenlang een graag geziene gast bij terreurmiljardair Jasser Arafat in Ramallah. Ook de voormalige Spaanse socialistische regering van José Luis Rodriguez Zapatero, was Israël vijandig gezind.Tijdens een diner eind 2005 liet Zapatero zich het volgende ontglippen: ‘Soms kun je je zelfs voorstellen dat er mensen zouden zijn die de holocaust kunnen rechtvaardigen.’ Af en toe liep Zapatero rond met Arafat sjaal om zijn nek om zijn afschuw voor de Joodse staat te etaleren. Ook Miguel Angel Moratinos, staat bekend als een felle tegenstander van de Joodse staat en een groot voorstander voor een PLO-staat.

Ook Miguel Angel Moratinos was regelmatig te gast bij de PLO-terreurbaas

In alle tijden zijn er in de wereld mensen geweest die aan Israëls kant stonden. Tot de belangrijkste en meest betrouwbare vrienden van Israël behoren de christenen die door de Geest van de Here Jezus een grote liefde voor Israël voelen. (*) Maar ook in Oudtestamentische tijden waren er mensen die in hun eentje voor Israël streden, zoals Rachab die de verspieders van de Israëlieten een schuilplaats bood in Jericho. (Jozua 2:1-2) Tijdens Tweede Wereldoorlog waren er de “rechtvaardigen uit de volken”, die hun leven op het spel zetten om Joden te redden. Voor velen van deze mensen zijn er in Jeruzalem bij het gedenkteken Yad Vashem gedenkbomen geplant. (*) Bron: Nieuws uit Israël, april 2010.

Leiders van het Europese 'Friends of Israel Initiative' hebben op 22 juni 2011 een verklaring uitgegeven, waarin zij het bewind in Ramallah en de Arabische wereld oproepen om vrede te zoeken met Israël omwille van de vrede alleen, en niet om verloren land terug te krijgen. De organisatie klaagde dat het vredesproces in het Midden-Oosten op een punt is gekomen, waar alleen aan Israël hoge eisen worden gesteld, en dat Israël altijd de schuld krijgt van het mislukken van het vredesproces omdat het aandringt op wederkerigheid. "Als er maar één partij is die toegeeft, dan komt geen oplossing, nooit," stelt de verklaring. "Als alleen Israël moet voldoen aan eisen, zal het vredesproces nergens toe leiden." Het 'Friends of Israel Initiative' benadrukte dat "vrede tussen Israëli's en het PLO-bewind niet afhangt van een kwestie over grondgebied: het is een kwestie van ondubbelzinnig aanvaarden van het bestaansrecht van de ander."

De belangrijkste eis van de Israëlische premier Benjamin Netanyahu in het vredesproces is geweest dat PLO-leider Abu Mazen (Machmoud Abbas) het bestaansrecht van Israël als de Joodse staat erkent. Mazen heeft dit geweigerd, en houdt in plaats daarvan vast aan het standpunt dat de enige vraag is hoeveel land de ‘Palestijnen’ zullen krijgen. Het 'Friends of Israel Initiative' gelooft dat Mazen aan het verkeerde adres is. De groep wees er op, dat "Israël geen goede ervaringen heeft opgedaan met de visie dat je alleen vrede kunt bereiken door territoriale concessies te doen. De opeenvolgende terugtrekkingen uit gebieden die aan Israël grenzen hebben alleen geleid tot meer geweld en de noodzaak om opnieuw te vechten om de veiligheid te waarborgen."

Uitspraken van de Tsjechische president Milos Zeman

Ook de Tsjechische president Milos Zeman is een pro-Israël man. Zo veroordeelde hij in heldere bewoordingen het islamitische antisemitisme, dat achter de aanval op het Joods Museum in Brussel zit. Op 24 mei 2014 wandelde de 29-jarige Franse Syriëganger Mehdi Nemmouche, ongestoord het Joods museum in Brussel binnen om daar vervolgens zijn kalasnikof leeg te schieten op niets vermoedende burgers waaronder het Israëlisch echtpaar Mira (53) en Emmanuel Riva (54). In zijn toespraak zei Zeman onder meer: 'Het enige onafhankelijkheidsfeest van een Staat dat ik nooit oversla, is dat van Israël. Er zijn nog veel meer Staten die dezelfde principes hanteren als wij, maar niemand dreigt die landen van de kaart te vegen of schiet met raketten op hun steden om de burgerbevolking te terroriseren. We kennen het begrip “politieke correctheid”, maar ik beschouw dat als een eufemisme voor “politieke lafheid”, en ik weiger laf te zijn'. 'We moeten de vijand van de menselijke beschaving bij zijn naam noemen: het is het internationale terrorisme, dat gepaard gaat met religieus fundamentalisme en religieuze intolerantie. Dit fanatieke geloof valt niet alleen Israël aan, zoals we op 11 september 2001 hebben gezien.

De Tsjechische president Miloš Zeman

'Het stelt me niet gerust als men mij verzekert dat het slechts om een kleine groep extremisten gaat. Juist het tegendeel is waar. Ik geloof dat vreemdelingenhaat, racisme en antisemitisme uit dezelfde ideologie voortkomen als waarop deze fanatieke groeperingen zijn gebaseerd. Laat me mijn bewering staven door een van hun heilige teksten te citeren: “De Joden zullen zich achter bomen en stenen verstoppen. Dan zal de boom roepen: ‘Er heeft zich een Jood achter me verstopt. Kom hier en dood hem.’ De steen zal roepen: ‘Er zit een Jood achter me verstopt. Kom en dood hem”.’(Een tekst uit de Hadieth, de islamitische traditie). 'Willen we onszelf echt wijsmaken dat het slechts een klein groepje extremisten is? Zijn we echt zo politiek correct dat we volhouden dat maar een heel klein aantal extremisten voor deze daden verantwoordelijk is?' (…) 'Laten we de politieke correctheid afleggen en de dingen bij hun naam noemen'. 'Ja, we hebben vrienden in de wereld aan wie we onze solidariteit verzekeren, maar de meesten van deze vrienden worden niet met vernietiging bedreigd, en solidariteit met hen kost ons niets. Ware solidariteit is solidariteit met een vriend die in nood en in gevaar verkeert, en ik sta hier voor Israël'.

Het OIC, de Organisatie van de Islamitische Samenwerking, eiste ogenblikkelijk een verontschuldiging maar volgens informatie van České Noviny werd dat door Zeman resoluut geweigerd. “De president zal zich definitief niet verontschuldigen, want hij beschouwt het citeren van de heilige islamitische tekst als blasfemie”, zei de woordvoerder van Zeman.

Terug naar: Inhoud