Christenvervolging in Irak

 

Door: Franklin ter Horst (Aangemaakt: 16 december 2014) (Laatste bewerking: 15 augustus 2019)

Ook in Irak worden de christenen op een afschuwelijke manier door fanatieke moslims vervolgd. Vroeger bood het bewind van Saddam Hoessein de christenen bescherming en veiligheid. De vervolging van christenen begon direct nadat Hoessein was afgezet. Destijds leefden er ongeveer anderhalf miljoen christenen in Irak, zo’n 8 procent van de Iraakse bevolking en waren er nog 300 kerken. Sindsdien zijn ruim 1 miljoen christenen uit het land verdreven. Mensenrechten van christenen worden geschonden en christelijke vrouwen worden door moslims gedwongen om de hijab te dragen. Sinds Saddam Hoessein van het toneel is verdwenen, zijn christenen en kerken doelwit van extremistische moslimgroepen en worden christenen en andere gelovigen in Irak op een afschuwelijke manier vervolgd en massaal Irak uitgetreiterd.

Ze noemen kerken "een smerige plaats van ongelovigen die als basis dient om de islam te bestrijden" en zeggen dat christenen "legitieme doelwitten" zijn en dat het "moordende zwaard" niet van hun nek zal worden weggenomen." Wafa Abdallah, een Iraakse christen die in Australië woont, zegt dat de situatie voor christenen in onder andere de stad Mosul onhoudbaar werd toen moslims uit Mosul ineens extremistische groepen als Al-Qaida en ISIS gingen steunen. Als een Irakees zich bekeert van de islam tot het christendom wacht hem of haar de doodstraf. Er zijn nog genoeg moslimkoppensnellers die er genoegen in hebben christenen op de meest beestachtige manier te vermoorden.

Duizenden christenen zijn gedwongen om huizen, buurten en plaatsen van eredienst in te ontvluchten. Vele kerken zijn met de grond gelijk gemaakt. Andrew White, voorganger van een Anglicaanse kerk in Bagdad, beter bekend als de ‘paus van Baghdad’, spreekt van een verschrikkelijk lijden van de Iraakse christelijke gemeenschap. In het midden van het tweede decennium van de 21e eeuw staat een van de oudste christelijke culturen ter wereld op punt van sterven.

Christenen in Irak slachtoffer van moslimbarbaren   

Volgens White, is het gebeurd met het christendom in Irak. White wijst op het feit dat er in 2016 nog maar 250.000 van de 1 miljoen christenen in 2003 waren overgebleven. In grote delen van het Midden Oosten kunnen christenen geen kant meer op. In Irak en Syrië worden ze stapsgewijs verdreven of uitgeroeid door ISIS en andere islamitische barbaren. Gevluchte christenen uit het Iraakse Mosul en andere door IS(IS) bezette christelijke dorpen in Irak zijn nergens welkom, zelfs niet in de UNHCR vluchtelingenkampen, waar de VN moslims aan de leiding heeft gezet. En die laten alleen moslims toe, geen christenen.

White werd in 2016 op non-actief gezet als president van de FRRME, de Foundation for Relief & Reconciliation, die hij in 2005 zelf oprichtte. De reden: hij had op Facebook een bericht gezet dat hij Yazidi seksslavinnen van ISIS had weten vrij te krijgen. Na onderzoek bleek de stichting hem valselijk te beschuldigen van het gebruiken van fondsen voor het vrijkopen van deze seksslavinnen.

De eerste grote aanval tegen de christelijke gemeenschap in Irak kwam in augustus 2004 toen bomaanslagen werden gepleegd tegen vijf kerken in Bagdad. In oktober 2006 werd in de Iraakse stad Baqouba een 14-jarige christelijke jongen door moslims onthoofd. De jongen, Ayad Tariq, probeerde een elektrische generator te starten toen drie moslims op hem toeliepen. Ze vroegen hem om een identiteitsbewijs. Volgens een ooggetuige, die alles zag gebeuren, maar die zich verborg uit angst ook door de mannen onder handen te worden genomen, begonnen de moslims Ayad Tariq te schoppen en te slaan toen ze op zijn identiteitsbewijs het woordje 'christen' zagen staan."Dus jij bent een christelijke zondaar", riepen ze. "Ik ben wel een christen, maar ik ben geen zondaar", gaf de jongen hen ten antwoord. Daarop werd hij door enkele mannen van achteren vastgepakt, waarna een van hen een mes pakte en de jongen het hoofd afsneed, intussen uitroepend 'Allahu Akbar! Allahu Akbar!'

Bij een gijzeling in een katholieke kerk in de Iraakse hoofdstad Bagdad op 31 oktober 2010, werden tenminste 58 mensen gedood toen veiligheidstroepen de katholieke kerk bestormden om tientallen gijzelaars te bevrijden uit handen van Al-Qaeda-terroristen na een urenlange gespannen patstelling. De schutters hadden de vrijlating geëist van gevangen Al-Qaeda terroristen.

Wat een gruwelijke werkelijkheid is gewordent, werd door graffiti op de huismuren van de grote Irakese steden Bagdad en Mosul al jarenlang aangekondigd. Opmerkelijk daarbij is hoe zwijgzaam de kerkelijke machthebbers deze ontwikkeling hebben geaccepteerd. De kerken van Europa zouden dagelijks moeten oproepen tot protestdemonstraties. In werkelijkheid gebeurt er niets. Jarenlang hebben radicale moslims in Irak een klimaat van verschrikking, intimidatie en bedreiging gecreëerd en dat is sinds de demonen van IS(IS) (de moslimnaam is Daash) op het toneel zijn verschenen, alleen nog maar erger geworden. De leider van deze moordende bende is Abu Bakr al Baghdadi, een door Amerika in 2009 vrijgelaten moslimjihadist. IS(IS) wil Irak volledig christenvrij maken, net zoals haar “perfecte voorbeeld” Mohammed dit in het moederland van de islam, het huidige Saoedi-Arabië, heeft gedaan. Niets is deze islamfascistische zwartjurken te gek. Er zijn geen grenzen aan de perversiteit van deze barbaren. Er gaat een vloedgolf van onmenselijkheid uit van deze figuren die volslagen wars zijn van enige beschaving. De beelden worden begeleid door vreselijke verhalen. Christenen worden overal waar de hellehonden van IS(IS) binnentrekken, uit hun huizen gejaagd en berooft van alle bezittingen die ze hebben. De gruwelijkste moordpartijen zijn deze barbaren niet gruwelijk genoeg.

Screenshot_10Het gezicht van het meisje op de voorgrond toont pure doodsangst. Christenen weten dat de IS(IS)-barbaren ook kinderen niet sparen – en hen voor de ogen van andere kinderen (die daarna aan de beurt zijn) op islamitische wijze onthoofden: met een mes van de keel tot het ruggenmerg.

In de gebieden die door IS(IS) veroverd zijn is de sharia ingevoerd. Ze vallen christelijke kerken binnen, om de daarop geplaatste kruisen te vervangen door de zwarte vlaggen van deze terreurgroep. Als de terroristen over de christelijke dorpen heen vallen, dan rest de bewoners alleen nog de mogelijkheid zich te bekeren, te vluchten of te sterven. Honderden christenen in ziekenhuizen en andere publieke instellingen zijn ontslagen. Huizen van christenen zijn in beslag genomen en zijn voorzien van teksten zoals ‘bezit van de Islamitische Staat’. In andere gevallen wordt er een rode Arabische ‘N’ op gespoten, die staat voor ‘Nusrani’, ‘Nazarat’, oftewel Nazarener, zoals Jezus Christus ook werd genoemd. Tevens heeft IS(IS) ambtenaren verboden om christenen voedsel en brandstof te leveren. Christenen die nog niet door deze bende afgeslacht zijn, moeten tussen 178 en 715 dollar per jaar “ongelovigen”-belasting betalen, afhankelijk van hun inkomen.

In het islamitische rechtssysteem wordt deze ‘djizja’ genoemd en geldt voor zowel christenen als Joden. Wie deze, voor Iraakse omstandigheden, enorm hoge som niet kan of wil betalen, heeft drie alternatieven: vertrekken, bekeren tot de islam of de dood. Zij die blijven en de Djizja wel kunnen betalen mogen geen nieuwe kerken bouwen en oude of beschadigde bestaande kerken niet restaureren. Ook is het hen verboden om kerkklokken te luiden, religieuze symbolen – zoals een kruis of een religieuze tekst – publiekelijk te tonen. In aanwezigheid mogen ze geen religieuze teksten hardop voorlezen of opzeggen. “Dhimmi´s” dienen iedere religieuze houding in het openbaar te vermijden en mogen geen wapens dragen. Bovendien verplichten ze zich ertoe om leden van hun eigen geloofsgemeenschap er niet te hinderen zich tot de islam te bekeren en hen op geen enkele wijze te beledigen.

Op 17 juli 2014 gaf Abu Bakr al Baghdadi de christenen in het Noord-Irakese Mosul drie dagen de tijd om het gebied van zijn “kalifaat” te verlaten. Door deze oproep zijn duizenden Iraakse christenen uit de plaats Mosul op de vlucht geslagen naar de semiautonome Koerdische republiek in het noorden van het land, vanwege angst voor de Soenitische slachters van IS(IS). Achtergebleven christenen kregen de opdracht zich tot de islam te bekeren of de stad onmiddellijk te verlaten. Veel oude of gehandicapte christenen, die geen mogelijkheid hadden om zich aan te sluiten bij de exodus, bekeerden zich tot de islam. Het onbetwiste doel van IS(IS) is het vernietigen van christenen en andere “ongelovigen”. De beelden zijn afschuwelijk. Rijen aan elkaar geketende vrouwen worden als seksslaven te koop aangeboden. Andere vrouwen die niet meer op tijd weg konden komen, werden verkracht en gedood en hun hoofden op palen te kijk gezet in parken en langs wegen. Mannen werden zonder pardon massaal op het centrale plein in de stad geëxecuteerd of gedwongen in massagraven te gaan liggen, waarin ze met een kopschot gedood werden. Kleine kinderen van christenen werden bij de haren gegrepen en onthoofd.

Zelfs met kinderen kennen de schoften van IS(IS) geen genade.

Een christelijke vluchteling vertelde dat toen IS(IS) de stad Mosul naderde, hun Soenitische buren, waar ze jaren in vriendschap mee hadden samengeleefd, zich plotseling tegen hen keerden en door hen uit hun huizen werden gejaagd met als argument, dit land is van de moslims.

De politiek, de media en zelfs de kerken laten de door de slachters van IS(IS) vervolgde christenen in Irak schandelijk in de steek. Geschokt vertellen vluchtelingen hoe ze kort na het verlaten van hun geboortestad bij straatblokkades aangehouden en van hun laatste spullen beroofd werden: “Ze pakten alles van ons af. Onze auto´s, ons geld, onze persoonsbewijzen, paspoorten, zelfs luiers van baby´s en de medicijnen van een chronisch ziek meisje.” Ze trokken de oorbellen uit de oren van een zes maanden oud meisje en velen werden in elkaar geslagen. Verder kregen ze te horen ‘nooit meer terug te keren’. “Als jullie terugkomen, zullen we jullie met het zwaard doden.” Is dit wat de moslims de “religie van vrede” noemen? Waar blijft de kreet van verontwaardiging over de Apocalyps van het Iraakse christendom.

Eens woonden er meer dan 100.000 Assyrische christenen in de plaats Mosul een volk dat al minstens 5000 jaar in Mesopotamië- het huidige Irak- leeft en 2000 jaar geleden tot het christendom overging. Zij spreken een moderne versie van de oorspronkelijke taal van de Bijbel, het Aramees. Het is hun religieuze overtuiging die hen tot doelwit heeft gemaakt. Volgens Mark Arabo, een zakenman uit Californië en leider van de Assyrische christenen “is het christendom in Mosul dood. Op 23 juli 2014 verklaarde de Syrisch-orthodoxe aartsbisschop van de stad, in ballingschap in Irbil, Nikodimus Daud, tegenover de Russische televisiezender “Russia Today TV”: “Er zijn geen christenen meer in Mosul!” Een ander voorbeeld is het stadsdeel Dora in Bagdad. Dat was het Assyrische, dus christelijke stuk van de Iraakse metropool. Ook hier zijn de christenen zonder pardon vermoord, kerken platgebrand en priesters doodgeschoten. In de wijk alleen al zijn zeker 500 winkels van Assyriërs in vlammen op gegaan.

De voormalige Nederlandse minister van Buitenlandse zaken Frans Timmermans beweerde dat er weinig met de christenen in Irak aan de hand is omdat ze “in Irak grondwettelijk worden beschermd”.Dus als wij hem moeten geloven is er geen sprake van een echt probleem voor de christenen in dat land. Dat de christenen als sinds de verdrijving van Saddam Hoessein in groten getale het land ontvluchten vanwege gruwelijke moordpartijen, is kennelijk nog niet tot deze ‘deskundige’ PvdA’er doorgedrongen.

Volgens de geïntimideerde christenen waren ze onder het bewind van Saddam Hoessein niet bang. Vandaag voelen zij zich door politie en het Iraakse leger in de steek gelaten en zijn ze bang voor de demonen Abu Bakr al Baghdadi.

ISIS barbaar. Wie weet wat deze schurk met het meisje van plan is!

Hoofddoel van IS(IS) is een islamitische staat te vestigen die voldoet aan strenge islamitische wetgeving. Tientallen kerken in het hele land zijn inmiddels door bommen verwoest en duizenden christenen gedood. Bovendien zijn campagnes van ontvoering voor losgeld gericht op christenen een van de belangrijkste instrumenten van intimidatie door opstandelingen. Degenen die niet zijn gevlucht uit Irak zijn volledig ontheemd, waarvan de meerderheid leeft in de regio Noord-Koerdistan. Degenen die in het zuiden blijven worden gedwongen om ondergronds te aanbidden als ze willen overleven. In Al-Basrah, dat voor de oorlog een levendige christelijke gemeenschap had, zeggen sommigen dat de gemeenschap in zijn geheel is gevlucht. In Irak zijn de inwoners verplicht hun godsdienst op hun identiteitsbewijs te vermelden. Diverse mensenrechtenorganisaties hebben er al op aangedrongen om die verplichting te laten vallen.(*)Bron: www.alpha-online.nl.

De islamitische wereldterreur verbreidt zich met de snelheid van de middeleeuwse pest over de hele aarde. Van de Filippijnen tot China, van Afghanistan tot Gaza, en van Soedan tot aan Kameroen, in Syrië en Irak: overal hetzelfde beeld van de door de media en de politiek als “religie van de vrede”geprezen, maar in werkelijkheid een genocidale, dodelijke en racistische islam.

Terug naar: Inhoud