Liquidatie Hamas terrorist in Dubai

Door: Franklin ter Horst (Aangemaakt: 8 februari 2010)

Op 19 januari 2010 vond de liquidatie plaats van de Hamas terrorist Mahmoud Al-Mabhouh, alias Abu el Abed, in het Al Bustan Rotana Hotel in Dubai. Wie het soapverhaal over deze liquidatie heeft gevolgd, kan niet anders concluderen dan dat de een of andere samenzwering heeft geprobeerd Israël in een kwaad daglicht te stellen. Leider van de soap is de politiechef van Dubai, Dahi Khaljan Tamin. Tamin zei er voor 99,9 procent zeker van te zijn dat de Israëlische Geheime dienst Mossad achter de liquidatie zat en zei 27 “Mossad agenten” te hebben geïdentificeerd waaronder drie Palestijnen. Hij heeft voor deze beweringen nooit een sluitend bewijs geleverd. De wereld werd door hem getrakteerd op uitsluitend vermoedens en geruchten en nietszeggende videobeelden waarbij de grootst mogelijke onzin werd verkondigd. Dit alles is tot stand gekomen door een uniek Dubai bewijsvoeringsysteem: de videocamera! De camera’s legden alle bewegingen van het ‘Mossadteam’ vast behalve de moord zelf natuurlijk. Naast de beelden van de aankomst van Mahmoud Al-Mabhouh zijn op de getoonde videobeelden ook een paar vrouwen te zien die door de politie in Dubai bij de liquidatie betrokken zouden zijn geweest. De beelden moesten de wereld ervan overtuigen dat Israël achter de aanslag zat, maar het leek eerder op een slecht geregistreerd theaterstuk. De daders zouden vervalste paspoorten hebben gebruikt om Dubai binnen te komen. Het zou gaan om paspoorten van inwoners uit Ierland, Engeland, Frankrijk, Duitsland en Australië. Deze paspoorten zouden volgens Tamin heimelijk door Mossad agenten die werkzaam waren op de Israëlische luchthaven Ben Goerion zijn gekopieerd. Maar ook daarvoor leverde hij geen enkel bewijs.

Dahi Khalfan Tamin met zijn ‘bewijzen’

 

Een van zijn meest krankzinnige uitspraken was dat de twee ‘Mossad’ agenten na de moordaanslag met een veerboot waren ontsnapt naar het naar het Israël vijandige Iran om van daaruit te verdwijnen. Als iets op de lachspieren werkt dan is het dit wel. Het is moeilijk te geloven dat Mossad agenten zich veiliger voelen in Iran na liquidatie van een door Iran gesponsorde terrorist nietwaar!

Tamin beweert DNA-stalen te hebben genomen en zegt daarmee te kunnen bewijzen dat de Mossad achter de aanslag zit. Op de vraag hoe hij zo zeker van zaak kon zijn, zei hij: “Een van de mensen droeg een tennispak en hield de mensen op in de lobby, maar hij was niet eens een hotelgast. Dit is waar we begonnen te twijfelen. Dezelfde persoon gedroeg zich aarzelend en verward en bracht lange tijd door in de lobby in plaats van te gaan tennissen. Zelfs de kostuums waren erg amateuristisch en mode uit de jaren 1970. Dat is waar ze fouten maakten” aldus Tamin. Slimme man, dit hoofd van de politie in Dubai!

Tamin was zo overtuigd van zijn gelijk dat hij zelfs dreigde Meir Dagan de chef van de Mossad, en premier Benjamin Netanyahu door Interpol te laten oppakken op verdenking van medeplichtigheid in liquidatie van de Hamasterrorist. Israëlische hooggeplaatste ambtenaren werden al eerder geconfronteerd met de dreiging van arrestatiebevelen. Tamin’s argument is dat Israël de Verenigde Arabische Emiraten (VAE) heeft ‘beledigd’ door de liquidatie uit te voeren op het grondgebied van de Emiraten. Ook voerde hij als argument aan dat de Mossad andere Hamas en Hezbollah figuren uit de weg geruimd zou hebben waaronder de Hezbollah commandant Imad Mugniyeh in Damascus in 2008. Maar ook in dit geval is nooit bewezen dat Israël deze aanslag heeft gepleegd. De hele soap lijkt slechts bedoeld om het imago van Israël en de Mossad verder te beschadigen en de publieke woede tegen Netanjahu’s regering te verhogen.

De om het leven gebrachte Mabhouh was een belangrijke man binnen de Palestijnse terreurgroep Izzedine al-Qassam Brigades een onderdeel van Hamas. Hij groeide op in het ‘vluchtelingenkamp’ Jabaliya in Gaza. Toen in december 1987 de eerste intifada in Gaza uitbrak, was hij medeoprichter van de eerste terreurcel van Hamas. Op 16 januari 1989 verkleedde hij zich samen met Mohammad Nasmi Nasser als Joden met traditionele hoofdbedekking, stalen een auto en ontvoerden Avi Saportas uit Asdod. De soldaat werd met een schot door het hoofd vermoord.  Met het wapen van Saportas doodden Mabhouh en Nasser drie maanden later de Israëlische soldaat Ilan Saadon uit Askelon. In juni 1989 vluchtte Mabhouh van Gaza naar Egypte. Hij werd door Israël gezocht voor de beide moordpartijen.

 Avi Sasportas en Ilan Saadon, de twee Israëlische militairen die door al-Mabhouh zijn vermoord.

Als Palestijnse agent in dienst van Iran leverde Mabhouh zowel aan Hamas in Gaza als aan de Libanese terreurbeweging Hezbollah, raketten, mortieren, springstof, machinegeweren en ander wapentuig. Israel Today schreef eind maart 2010 dat hij ‘leefde als een vorst en verbleef in chique hotels, van waaruit hij zijn duistere handel dirigeerde. De Iraanse wapens werden via Soedan naar de Sinaï-woestijn gesmokkeld en vervolgens via onderaardse tunnels bij Rafah naar Gaza gebracht. Hij zat in 2003 ruim een jaar opgesloten in een Egyptische gevangenis en werd niet enkel door Israël gezocht maar ook door Jordanië en Egypte.

Bij zijn begrafenis was de hele internationale leiding van Hamas aanwezig. Een woordvoerder van Hamas vertelde aan de in Londen verschijnende Arabische krant Al-Quds Al-Arabi dat Jordaanse en Egyptische veiligheidsdiensten Mabhouh al enige tijd volgden voordat hij om het leven werd gebracht. Volgens de voormalige Israëlische minister van Buitenlandse zaken Avigdor Lieberman moet men de daders inderdaad onder de Arabieren zoeken daarbij wijzend op de arrestatie van twee leden van de Fatahbeweging van de Palestijnse terreurleider Abu Mazen (Mahmoud Abbas) begin februari 2010 in Jordanië, die snel aan Dubai werden uitgeleverd onder verdenking bij de moord betrokken te zijn geweest. Een van de verdachten was officier in het politiecorps van de “Bende van Ramallah”. Anderen sluiten de mogelijkheid ook niet uit dat de liquidatie van Mabhouh door Iran is georkestreerd omdat hij door zijn jarenlange contacten met onder meer de Iraanse Revolutionaire Garde mogelijk te veel wist en daardoor een gevaar voor het Iraanse regiem begon te vormen. Leden van deze Iraanse organisatie kunnen zonder problemen Dubai in en uit reizen.

De internationale media en diverse wereldleiders waren direct eensgezind in hun overtuiging dat de Mossad achter liquidatie moest zitten waarbij zij zich beriepen op de uitspraken van politiechef in Dubai. Zo schreef een krant: ‘Of het nu blondines, brunettes of roodharige vrouwen waren…, zes van de verdachten zijn jonge, aantrekkelijke vrouwen van de Israëlische Mossad. Als ijskoude lokvogels stelden zij op geraffineerde wijze vallen op voor hun slachtoffer.’

Het feit dat de vervalste paspoorten voor een belangrijk deel behoorden tot Europese burgers heeft veel kwaad bloed gezet in de betrokken landen en geleid tot woedende reacties. Israëlische diplomaten zijn op het matje geroepen in Australië en diverse Europese landen. Avigdor Lieberman moest in Brussel verantwoording afleggen aan de ministers van Ierland, Engeland, Frankrijk en Duitsland. De Ierse minister Michael Martin was zelfs zo brutaal van Lieberman een verklaring te eisen voor het gebruik van Europese paspoorten bij de executie. “U kijkt te veel James Bondfilms” was Liebermans antwoord. “Er is geen bewijs dat Israël bij de moordpartij betrokken is. Wanneer iemand alleen zijn informatie uit de kranten heeft, dan is commentaar van mijn kant overbodig. Het zijn valse beschuldigingen aan het adres van Israël” aldus Lieberman. Dat Ierland zich zo opwint is niet onlogisch want dit land kent een lange agressieve anti-Israël geschiedenis zowel in de Europese Unie als in de VN. Er is sprake van het doelbewust verspreiden van leugens om zo Israël te demoniseren.

Israëlische diplomaten reageerden furieus nadat de voormalige Britse minister van BZ, de dwaas David Milleband Israël ervan beschuldigde achter de moordpartij te zitten en daarbij valse Britse paspoorten te hebben gebruikt. Om Israël daarvoor te straffen wees hij een diplomaat het land uit. Sprekend voor het Britse Parlement zei Milleband dat onderzoek had uitgewezen dat de vervalste paspoorten het werk van de Mossad zijn geweest en sprak van een “niet acceptabele” inmenging van Israëls kant.

De Britse minister van Buitenlandse Zaken David Milleband

De beschuldiging van Milleband is niet alleen een schandalige aanval op Israël maar ook op de Joodse bevolking in Groot-Brittannië waar het antisemitisme al jaren welig tiert en op deze manier verder wordt aangewakkerd. Israël beschuldigen doet het goed in de wereld van de Joden en Israëlhaters.

De liquidatie van Mahmoud al-Mabhouh was een voorbeeld van hoe de Britten zelf door de geschiedenis te werk zijn gegaan zonder zelfs rekening te houden met eventuele burgerslachtoffers. Daarnaast volgden de Britten als schoothondjes Washington in hun aanvallen op de Joodse staat.

Terug naar: Inhoud