Het zesde zegel geopend

Door: Franklin ter Horst  (Aangemaakt: 20 juni 2011) (Laatste bewerking: 12 maart 2019)

Openbaring 6:12 t/m17 “En ik zag, toen Hij het zesde zegel opende, en daar geschiedde een grote aardbeving en de zon werd zwart als een haren zak en de maan werd geheel als bloed. En de sterren des hemels vielen op de aarde, gelijk een vijgeboom zijn wintervijgen laat vallen, wanneer hij door een harde wind geschut wordt. En de hemel week terug als een boekrol, die wordt opgerold, en alle berg en eiland werd van zijn plaats gerukt. En de koningen der aarde en de groten en de oversten over duizend en de rijken en de machtigen en iedere slaaf en vrije verborgen zich in de holen en de rotsen der bergen; en zij zeiden tot de bergen en tot de rotsen: Valt op ons en verbergt ons voor het aangezicht van Hem, die gezeten is op de troon, en voor de toorn van het Lam; want de grote dag van hun toorn is gekomen en wie kan bestaan.

Het verstaan van de profetieën is van groot belang om te begrijpen wat de aarde nog te wachten staat. Vanaf dit zesde zegel begint de oordeelstijd, de periode van Gods toorn. De periode die in de Bijbel ‘de Dag des Heren’ ook wel ‘de Ure der verzoeking’ wordt genoemd. Daarvan is de laatste drieënhalf jaar het zwaarst en wordt ook wel ‘de Grote Verdrukking’ of ‘Jakobs Benauwdheid’ genoemd. In Maleachi 4:1 staat: ‘Want zie, de dag komt, brandend als een oven!’

Wat in Openbaring 6:12 wordt aangekondigd lijkt alle aardbevingen uit het verleden te overtreffen. Het aanzien van de aarde zal totaal veranderen. Bij de opening van het zesde zegel komt de natuur in beweging. Jezus, had al voorzegd dat er grote natuurrampen zouden plaatsvinden:

Matthéüs 24:7 “Want volk zal opstaan tegen volk, en koninkrijk tegen koninkrijk, en er zullen nu hier, dan daar, hongersnoden en aardbevingen zijn.” Zie ook: Lucas 21: 10-11.

Ook de profeten uit het Oude Testament spreken over aardbevingen in de eindtijd:

Zacharia 14:5…en gij zult de vlucht nemen in het dal mijner bergen, want het dal mijner bergen zal reiken tot Azal; ja, gij zult de vlucht nemen, zoals gij de vlucht genomen hebt voor de aardbeving in de dagen van Uzzia, de koning van Juda.” (Zie ook Amos 1:1).

Jesaja 29:6 “Gij zult door de Here der heerscharen bezocht worden met donder, aardbeving en geweldig gedreun, wind, storm en verterend vuur.

Ezechiël meldt dat een zware aardbeving het land Israël zal teisteren wanneer de troepen van Gog en Magog Israël binnenvallen:

Ezechiël 38:19-20 “Waarlijk, te dien dage zal een zware aardbeving het land Israël teisteren. …de bergen zullen neer storten, de bergwanden zullen vallen, elke muur zal ter aarde storten.”

Ezechiël 39:4 “Op de bergen van Israël zult gij vallen, gij met al uw krijgsbenden en de volken die met u zijn; aan roofvogels, vogels van allerlei gevederte, en aan het gedierte des velds zal Ik u tot voedsel geven…”

 

Ezechiël 39:17Gij nu, mensenkind, zo zegt de Here Here: zeg tot het gevogelte van allerhande gevederte en tot al het gedierte des velds: verzamelt u en komt, verenigt u van alle kanten bij het slachtoffer dat Ik voor u slacht, een groot slachtoffer, op de bergen van Israël; eet vlees en drinkt bloed.”

 

Ezechiël 39:20 “…ja, gij zult u aan mijn tafel verzadigen, aan paarden en ruiters, aan helden en allerlei krijgslieden, luidt het woord van de Here Here.

Zacharia meldt dat bij de 2e komst van Jezus de Olijfberg midden door zal splijten:

Zacharia 14:4-5 “…dan zal de Olijfberg middendoor splijten, oostwaarts en westwaarts, tot een zeer groot dal, en de ene helft van de berg zal noordwaarts wijken en de andere helft zuidwaarts.”

In Openbaring 6:1211:13 en 16:18 is er sprake van een grote aardbeving waarvan de aardbeving van Openbaring 16:18  de grootste is in de hele geschiedenis en zal plaatsvinden tijdens de grote slag van Armageddon (16:16). 

Terug naar Openbaring 6:12 t/m17

Waarom het gaat is, dat op het toppunt van goddeloosheid en afgoderij, in de climax der ongerechtigheid na de opening van het zesde zegel, aarde en hemel beven, dat de hele schepping in zijn voegen kraakt. De aardbeving zal niet slecht een lokale gebeurtenis zijn, maar wereldomvattend. De mens zal door angst worden gegrepen. Daar waar de bevingen plaatsvinden, zal alles als een kaartenhuis in elkaar storten. Wolkenkrabbers zullen met de grond gelijk gemaakt worden. In hun grootheidswaanzin en mateloze arrogantie zal van al het eigen werk niets anders dan een ruïne overblijven.

San Francisco 1906 zal een milde afspiegeling blijken van wat komen gaat

De aarde zal wankelen als een beschonkene. Niet onwaarschijnlijk is dat de stand van de aarde gewijzigd zal worden. Jesaja profeteerde: ‘De aarde waggelt zeer als een beschonkene’ (24:19-20). Dan zullen alle bergen en eilanden van hun plaats worden gerukt. Men zou mogen verwachten dat de nog goddeloze mens zich nu tot God zou wenden en zou smeken om vergeving en genade. Maar inplaats van God te roepen, die hen had kunnen redden, verbergen zij zich in holen en de rotsen der bergen en zeggen tot de bergen en de rotsen: valt op ons en verbergt ons.

Jesaja 2:10 “Ga in de rotskloven en verberg u in de grond voor de verschrikking des Heren en voor de luister zijner majesteit. Vers 2:19 Dan kruipt men in de spelonken der rotsen en in de holen van de grond voor de verschrikking des Heren en voor de luister zijner majesteit, wanneer Hij opstaat om de aarde te verschrikken.”

Het is al lang geen geheim meer dat de KLIEK die in werkelijkheid onze wereld bestuurd, druk doende is met het bouwen van enorme onderaardse bunkers. Johannes ziet Koningen, prinsen, wereldleiders, kortom alle machtigen op aarde, wegrennen en vluchten.

De grote steden storten in. Ze zullen in hun bunkers wegkruipen en denken daar veilig en knus de catastrofe te kunnen overleven. Ze denken een soort halfgoden te zijn en geloven na hun dood te reïncarneren om vervolgens hun oude posities weer terug in te nemen. Maar ze vergissen zich want niets zal hen nog kunnen beschermen als straks Gods oordeel over hen wordt uitgesproken.

De bergen en de rotsen moeten hen verbergen voor Hem, voor wie niets verborgen is. Of je nu koning, rijk of machtig bent, als je geen beroep kunt doen op de verlossende kracht van het bloed van Jezus, dan komt het moment om te vrezen voor: “het aangezicht van Hem, die gezeten is op de troon, en voor de troon van het Lam.” Een verschrikkelijk vooruitzicht voor de  goddelozen in onze wereld!

Hoewel zelfs de bergen en de eilanden uit hun plaatsen bewogen worden, blijven ze nog bestaan. Zij zullen onder het zesde zegel nog niet verdwijnen. De definitieve verdwijning van bergen en eilanden wacht op de laatste toornschaal van het zevende zegel, wanneer alle eilanden zijn verdwenen en de bergen niet meer gevonden worden. Openbaring 16:20. Het is goed om de verbanden en samenhangen in het oog te hebben, waarin bepaalde Bijbelteksten staan. De verschrikking en het afgrijzen die de mensen bevangen onder het zesde zegel volgen uit het wegvallen van onwankelbaar geachte zekerheden. Onder het zesde zegel wordt de nadien komende Dag des Heren al zichtbaar voor de goddelozen. Even duidelijk is dat de angstwekkende bewegingen van de aarde, van hemel en de hemellichamen de goddelozen niet tot bekering zal brengen. Uit het vervolg van de openbaring blijkt zelfs dat juist de bewustwording, het besef met Wie zij van doen hebben, de verstokte goddelozen, juist omdat zij nu weten dat ze onder Gods oordeel vallen, zij juist openlijk hun houding tegen God en Zijn Gezalfde niet zullen veranderen.

Blijkbaar zijn de prediking en de getuigenissen niet aan hen voorbijgegaan, maar zij hebben er hun schouders over opgehaald. Zij hebben het verworpen als verachtelijk en overleefd bijgeloof. Zij hebben gelachen om diegenen die geloofden in het bloedoffer van Jezus. Ze hebben meewaardig hun schouders opgehaald voor hen die geloofden dat Jezus uit de dood is opgestaan. Zelfs nu ze in verdrukking verkeren schreeuwen ze niet om vergeving maar komen ze tot de meest brutale vijandschap tegen God en het Lam.  Juist omdat zij hun ongelijk moeten bekennen zal hun vijandigheid alleen maar toenemen en worden ze zelfs strijdbare haters. Het is onverdraaglijk voor hen nu te weten dat deze door hen gehate God, van die gehate joden en ware gelovigen uit de heidenwereld die geënt zijn op de edele olijfboom, nu met hen wil afrekenen. De Koning van de Joden, het volk dat ze altijd hebben vervloekt en veracht, en bezig waren helemaal uit te roeien, blijkt plotseling een realiteit. In plaats van zich te bekeren zullen zij zich verharden en zullen zij naar wegen zoeken om Hem te bestrijden. Ze denken dat te kunnen doen door zich bij satan aan te bieden. Dat is natuurlijk niets anders dan een wanhoopsdaad, een waanzinnige onderneming. Ze blijken liever verpletterd te worden door de bergen dan zich aan God over te geven. In het aanroepen van de bergen en de heuvelen is de wijsheid tot waanzin geworden. Onder het zesde zegel is de grote principiële beslissing vóór of tegen God en het Lam blijkbaar al gevallen.

Enkele voorbeelden van aardbevingen uit het verleden

De aardbeving Shaanxi (China) 1556

De Aardbeving van Shaanxi of Hua County-aardbeving is de dodelijkste aardbeving ooit genoteerd met ca 830.000 doden. De beving deed zich voor in de ochtend van 23 januari 1556 in Shaanxi. Een gebied van ruim 800 kilometer breed werd verwoest en in sommige districten werd 69% van de bevolking gedood. Naschokken werden meerdere malen per maand gedurende een half jaar gevoeld. In de annalen van China werd het als volgt beschreven: ,,In de winter van 1556 AD, gebeurde een catastrofale aardbeving in de provincies Shanxi en Shaanxi. In onze Hua County gebeurden vele onfortuinlijkheden. Bergen en rivieren veranderden van plaats en wegen werden vernietigd. In sommige plaatsen steeg de grond op en vormde nieuwe heuvels, of zakte abrupt weg en vormde nieuwe valleien. In andere gebieden ontsprongen bronnen of brak de grond en nieuwe verzakkingen (gullies) verschenen. Hutten, officiële gebouwen, tempels en stadswallen stortten plots in.’’ De schade zou vergeleken kunnen worden met de verwoesting door een nucleaire bom. Op 16 december 1920 vielen er in de provincie Ningsia (China) 200.000 doden door een aardbeving en op 27 juli 1976 in Tangshan nogmaals een aantal van 250.000.

De verwoesting van San Francisco

Op 18 april 1906 werd San Francisco getroffen door een catastrofale aardbeving en bijna geheel verwoest. Voor de kust van Californië ligt de San Andreas-breuk met een lengte van 1300 kilometer. In november 2017 veroorzaakte deze breuk maar liefst 134 bevingen in een week tijd. Hier schuren twee grote en kleine tektonische platen langs elkaar heen waardoor er regelmatig grote en kleine aardbevingen voorkomen. De branden die bij de aardbeving in 1906 uitbraken, konden niet geblust worden, omdat ook de waterleidingen scheurden. 12 vierkante kilometer binnenstad werd verwoest. Er vonden aardverschuivingen plaats over een afstand van 400 kilometer.

San Francisco ligt op de San Andeas Breuk

De ramp in San Francisco ging de geschiedenis in als ‘de brand van 1906’ om de gedachte aan een eventuele herhaling van een aardbeving te verdringen. Geologen achten een herhaling niet denkbeeldig. Het volk der Hopi- indianen die heden ten dage nog leven in het Zuidwesten van de Verenigde Staten bewaren oeroude overleveringen uit een tijd van ver voordat hun land werd bezet door een volk dat zich Amerikanen noemt. Een van de overleveringen verteld dat in de toekomst een reeks zeer zware aardbevingen en vulkaanuitbarstingen een deel van het oude thuisland van de ‘indianen’ zal verwoesten. Ze zeggen dat het einde van het huidige wereldbestel nabij is en voltooid zal worden na het verschijnen van een ‘ster’ die zich vanuit de ruimte richting aarde spoedt. Deze ‘ster’ zal de aard-rotatie zodanig beïnvloeden dat er apocalyptische rampen zullen optreden. Volgens de Hopi is de wereld door de leiders in volslagen verwarring en onbalans gebracht en worden de mensen op grote schaal bedrogen. De Hopi kennen ook een profetie over de ‘dag der zuivering’ waarin "Palúlukon" de grote waterslang van het zuiden, onrustig wordt en steeds vaker met zijn staart zal slaan zodat het land gaat trillen als een Hopi-ratel.

Er zijn diverse gebieden in Amerika waar de aarde voortdurend rommelt. Zo werden er in de staat Idaho in maart 2014 honderden kleine tot middelgrote aardbevingen geregistreerd. Tijdens een bijeenkomst van 55 Amerikaanse wetenschappers in Seattle in 2014, werd de zorg uitgesproken dat ook de noordwestkust van Noord-Amerika getroffen zou kunnen worden door een zeer zware aardbeving van minimaal 9.0 op de schaal van Richter en de bevolking daarop voor te bereiden. De laatste jaren zijn er regelmatig aardbevingen in zogenaamde ‘Ring of Fire’, die met een lengte van circa 40.000 kilometer de hele Grote Oceaan tussen Nieuw Zeeland, Japan, Rusland, Alaska, de VS en Chili omspant.

 

Op 22 mei 1960 vond in de provincie Valdivia in Chili de grootste aardbeving plaats die ooit is waargenomen met een kracht van 9.5 op de momentmagnitudeschaal. Deze schaal werd ontwikkeld in de jaren 70 van de 20e eeuw als opvolger van de schaal van Richter, Voorafgaand aan de aardbeving werd een dag eerder hetzelfde gebied al getroffen door een aardbeving met een kracht van 7.3 die aanzienlijke schade veroorzaakte en de telecommunicatie in het gebied platlegde. Hulp was net op gang gekomen toen om vijf voor drie 's middags de Grote Aardbeving toesloeg. Het epicentrum lag nabij de plaats Niebla, 700 kilometer ten zuiden van Santiago. De aardbeving veroorzaakte enorme schade. De stad Puerto Saavedra  werd geheel verwoest, en ook in diverse andere plaatsen was de schade enorm. De beving was zo krachtig dat rivieren hun loop verlegden en de vulkaan Puyehue uitbarstte. Drieduizend mensen verloren het leven. De beving veroorzaakte een tsunami waarbij golven van 25 meter hoog werden waargenomen. Hawaï werd getroffen door vloedgolven met een hoogte van tien meter. Zelfs in Japan en de Filippijnen waren doden te betreuren. Op 1 april 2014 werd het noorden van Chili opnieuw door een 8.2 aardbeving getroffen.

Ook Japan wordt regelmatig door aardbevingen getroffen. Zo vielen op 1 september 1923, 99.300 doden in Jokohama en datzelfde jaar 200.000 doden in Tokio. De aardbeving op 17 januari 1995 koste zeker 6434 mensen het leven in Kobe. Op 11 maart 2011 vond aan de noordoostkust van Japan een zeebeving plaats met een kracht van 9.0 op de schaal van Richter. Het officiële aantal doden en vermisten lag op 14 mei 2011 op 24.525. 410.000 mensen werden geëvacueerd uit de getroffen gebieden. De zeebeving veroorzaakte een tsunami, die veel schade aanrichtte in Japan. De tsunami had een hoogte van meer dan 15 meter en bereikte eenmaal aan land op sommige plaatsen door opstuwing een hoogte van meer dan 20 meter. Er werd ruim 400 km² land overspoeld. Miljoenen huishoudens kwamen door de ramp zonder stromend water of elektriciteit te zitten. Bij drie kernreactoren van de kerncentrale Fukushima I ontstonden ontploffingen en vond mogelijk een kernsmelting (meltdown) plaats.

Tsunami Japan 11 maart 2011

Ook Iran kent een geschiedenis van aardbevingen. Op 9 april 1721 vielen er in dit land (toen nog Perzië) 250.000 doden en op 26 december 2003 waren er 43.000 doden te betreuren in Bam. Tienduizenden mensen raakten gewond, van wie velen ernstig. Het Iraanse persbureau IRNA berichtte dat de oude stad Arg-e Bam "met de grond gelijk was gemaakt".

Op 26 december 2004 vond in de Indische Oceaan een zeebeving plaats met een kracht van 9.3 op de momentmagnitudeschaal waarbij meer dan 290 000 doden vielen. Deze beving veroorzaakte een vloedgolf (Tsunami) die zich in verschillende richtingen over de Indische Oceaan verplaatste met een snelheid tot 900 km per uur. De catastrofe wordt gezien als één van de ergste natuurrampen in de recente geschiedenis. De zeebodem verplaatste zich met tientallen meters. Daarmee was het de op vier na zwaarste zeebeving sinds 1900. Uit deze naschokken die volgden bleek dat de breuklijn over een lengte van 1000 km aan het bewegen was.

Fascinerend is het verhaal over het legendarische eilandenrijk Atlantis (eiland van Atlas) dat voor de zondvloed vanwege een reeks bijzonder krachtige aardbevingen in slechts één dag van de aardbodem verdwenen zou zijn. Er wordt al jaren gediscussieerd of Atlantis echt bestaan heeft. Diverse onderzoekers zijn van mening dat dit een reusachtig eilandcontinent (in diverse overleveringen ook wel Aztlan genoemd) moet zijn geweest ergens in de Atlantische oceaan. De Atlantische oceaan dankt zijn naam aan de legende over Atlantis. De man die de overlevering in de openbaarheid bracht was de Griekse wijsgeer Plato die leefde van 427 tot 348 voor Christus. In de schriftelijke dialogen Timaeus en Critias vertelt Plato dat hij zijn informatie heeft ontleend aan de gegevens van de Atheense staatsman Solon. Deze zou op één van zijn reizen naar Egypte, door priesters van dit land over de geschiedenis van Atlantis zijn ingelicht. Het eiland zou zich ten westen van de "Zuilen van Hercules" bevinden in de oceaan. Men verondersteld dat Plato Gibraltar heeft bedoeld en dat de oceaan staat voor de Atlantische oceaan. Twee onderzoekers, Paul Weinzweig en Pauline Zalitzki, hebben voor de kust van Cuba een gigantische stad op de zeebodem ontdekt. In de stad zijn diverse sphinxes te zien en tenminste vier gigantische piramides en andere constructies.De onderzoekers menen dat de stad onderdeel moet zijn geweest van Atlantis.

Op een andere plaats heeft men op de bodem van de Atlantische Oceaan een gigantisch vierkant patroon van lijnen ontdekt waarvan onderzoekers menen dat dit Atlantis kan zijn geweest. 

Lijnenpatroon op de bodem van de Atlantische Oceaan.

Het patroon van lijnen is zo duidelijk georganiseerd, dat het hier niet om een natuurlijk fenomeen kan gaan. De buitengewone ontdekking houdt diverse oceanografen en geofysici druk bezig. Het enorme rechthoekige patroon ligt zo'n 1000 kilometer van de westkust van Afrika, niet ver van de Canarische Eilanden. Dr. Charles Orser, curator historische archeologie aan het universiteit van New York, en expert op het gebied van Atlantis, noemt de ontdekking 'fascinerend'. Deze plek is één van de meest prominente plaatsen voor de veronderstelde locatie van Atlantis, zoals beschreven werd door Plato.

Tot op de dag van vandaag oefent dit mysterieuze land aan hele legers onderzoekers en avonturiers een nooit aflatende aantrekkingskracht uit op zoek naar dit droomrijk. Werkelijk duizenden boeken en artikelen zijn er over dit verloren land geschreven en dichters en filmmakers hebben Atlantis weer laten leven. Prominente geleerden en Atlantis enthousiasten hebben het verzonken land letterlijk overal op aarde zien opduiken. In het Andesgebergte, de Grote Oceaan, de Noordzee, de Bermuda Driehoek, de Sahara, de Azoren, Kreta en Cyprus, in totaal ca 40 verschillende lokaties.

Heel wat occulte groeperingen beroepen zich op kennis die via een lange reeks geïnitieerden uit Atlantis afkomstig zou zijn. Sekten en geheime magische genootschappen zoals Tempeliers, Rozenkruisers en Vrijmetselaars beroemen zich op deze afstamming. Sommige beweren zelfs de hele geschiedenis van Atlantis te hebben gereconstrueerd aan de hand van spirituele boodschappen.

Aardbevingen zijn er altijd geweest maar nog nooit zo frequent als de laatste jaren. Onze wereld heeft in 2017 een enorm aantal bevingen te verduren gekregen. Klik hier voor de aardbevingen van de laatste 7 dagen.

 

En de sterren des hemels vielen op de aarde

 

 De tekst in 6:13 maakt duidelijk dat het hier waarschijnlijk niet letterlijk om sterren gaat want dan zou er van de aarde niets meer overblijven. Het zou kunnen gaan om meteoriet die uit elkaar is gespat en waarvan de brokstukken als  ‘vallende sterren’  op de aarde vallen.

Gebouwen trilden op hun grondvesten en duizenden ramen vlogen aan diggelen

Op 15 februari 2013 werd de stad Chelyabinsk in het Oeral gebergte in Rusland opgeschrikt door een meteoriet die in de atmosfeer explodeerde. In zes regio’s zagen mensen de lichtflits waarna een schokgolf volgde.

Meteoriet explodeerd in de stad Chelyabinsk

 

Gebouwen trilden op hun grondvesten, duizenden ramen vlogen aan diggelen in het koude winterweer en alarmsystemen in auto’s begonnen spontaan te loeien. Er vielen circa 1200 gewonden waaronder ruim 200 kinderen voornamelijk veroorzaakt door rondvliegende glasscherven. Volgens de NASA naderde het naar schatting tien ton wegend brokstuk met een snelheid van circa 20 kilometer per seconde de atmosfeer en barste vervolgens in stukken uiteen. De Chelyabinsk regio ligt ongeveer 1500 km ten oosten van Moskou en biedt plaats aan vele bedrijven en een kerncentrale. In de buurt van Chelyabinsk zijn tientallen fragmenten van de meteoriet teruggevonden.

De Russische minister Vladimir Puchkov noemde de explosie van de meteoriet een onvoorziene en buitengewone verrassing. ,,Wij beschikken nog niet over de techniek om dit soort meteorieten tijdig te traceren en er iets aan te doen.”Feit is dat astronomen ondanks de moderne technologie de meteoriet, niet hebben zien aankomen. Een lokale krant in Rusland schreef op grond van een 'militaire bron' dat de meteoriet door Russische raketten werd vernietigd maar daar is geen enkel bewijs voor geleverd. Volgens een Russische geestelijke was de meteoriet 'een boodschap van God’ en  sommige Russen dachten letterlijk dat het einde van de wereld was aangebroken.  

Op woensdagavond 13 november 2013 werden de bewoners van de Garo Hills regio in Bangladesh opgeschrikt door een inslaande meteoriet. De hemel werd plotseling verlicht en enkele seconden daarna sloeg de enorme brok in, in een gebied vlakbij de grens met India in het district Sherpur. De dreun was zo heftig dat hij tot op 40 kilometer afstand werd gehoord. Een getuige omschrijft de gebeurtenis als volgt: “We hoorden een luid brullend geluid rond half elf en renden onmiddellijk naar buiten om te kijken wat het was. Twee seconden nadat we het zagen hoorden we de dreun waarmee hij insloeg. Het geluid was tot ver in de omtrek te horen en van wat wij ervan gezien hebben, leek het een enorm groot object”. De neerstortende meteoor zorgde voor veel onrust in de regio. Bewoners in het district zeiden dat de grond tot in de wijde omtrek trilde en schudde van de inslag. Men zei dat het geluid wat de meteoriet veroorzaakte, te vergelijken was met dat van een heel laagvliegend vliegtuig. Deze gebeurtenis heeft door de hele regio voor paniek gezorgd.

Op 4 januari 2004 zorgde een meteoriet in grote delen van Spanje voor de nodige paniek. Even voor zonsondergang vloog het object de dampkring boven Spanje binnen. Een enorme vuurbol met een lange staart trok in zuidwestelijke richting door het luchtruim en was van La Coruna in het noorden tot Valencia te zien. Duizenden verontruste burgers verklaarden een enorme explosie gehoort te hebben. Volgens de directeur van het Astronomisch Observatorium in Santiago de Compostela, die zelf ook getuige was van het hemelse fenomeen, zou het gaan om een meteoriet van 50 tot 100 ton die bij het binnenvliegen van de atmosfeer explodeerde en daarbij in duizenden stukken uiteenspatte. Om in Bijbelse termen te spreken: “Gelijk een vijgeboom zijn wintervijgen laat vallen.” Ooggetuigen spraken van honderden vuurballen. De Spaanse-tv zond hiervan spectaculaire beelden uit.

Meteorietinslag

Op 2 januari 2004 sloeg in de buurt van het dorp Babol in de provincie Mazandaran in het noorden van Iran een meteoriet in. De Iraanse radio meldde dat de bewoners in paniek de straat op waren gerend omdat ze bang waren voor een aardbeving zoals een week daarvoor op 26 december 2003 in het Iraanse Bam plaatsvond. De inslag van de meteoriet was op tientallen kilometers afstand te horen geweest.

Op 31 juli 2015 verscheen het bericht dat Iran opnieuw was getroffen door meerdere brokstukken in de Iraanse provincie Quazvin.De inslagen werden vergeleken met de explosie boven het Russische Chelyabinsk. Volgens Iraanse kranten ging het om een behoorlijk grote meteoriet van enkele meters groot. De brokstukken zouden op verschillende plekken terechtgekomen zijn.

Ook op 2 februari 2004 vond in Peru, ten zuiden van de stad Lima een aardbeving plaats van 3.5 op de Schaal van Richter. Geleerden die ter plaatse een onderzoek verrichten verklaarden dat de explosie veroorzaakt moet zijn door de inslag van een meteoriet. Getuigen vertelden dat de inslag was voorafgegaan door een object aan de hemel. Klik hier voor een hele serie van dit soort inslagen.

In 1908 sloeg een brokstuk van een meteoriet in, in Siberië bij de Toengoesjka rivier. Over deze inslag bestaan uitvoerige en zeer betrouwbare berichten die een plastisch beeld geven van wat daar is gebeurd. Hoe ontzagwekkend het was, blijkt uit de zakelijke schildering van de Russische professor Koelik die in opdracht van de Academie der Wetenschappen in Moskou ter plaatse een onderzoek instelde.

,,Op 30 juni 1908 werd om zeven uur in de ochtend, in de omgeving van de rivier de Podkamennaja Toengoeska, een hoeveelheid kosmische stof op de aarde geslingerd, die in uitwerking alles overtrof. Een geluid als van de donder was tot op 1400 kilometer hoorbaar en de knal van de explosie binnen een omtrek van 6700 kilometer. De luchtdruk was zo krachtig dat mensen en paarden op een afstand van ruim 500 kilometer omver werden geworpen. Daarnaast ontwikkelde zich een machtige seismische golf die met een snelheid van 317 meter per seconde rondom de aarde liep en in alle observatoria werd opgevangen als een catastrofale aardbeving in Siberië. De meteoor bracht ontzagwekkende hoeveelheden meteoorstof in de atmosfeer, waardoor aan de hemel zogenaamde zilverwolken ontstonden. Overal in West-Siberie en Europa veranderden deze wolken de dag in een doffe, rode schemering. Vanaf de plaats waar de meteoor neerkwam, verhief zich onmiddellijk een twintig kilometer hoge vuurzuil terwijl de totale bewegingsenergie onmiddellijk werd omgezet in warmte. Tegelijk met deze meteoor viel er een kleinere in de omgeving van Kiev. Een expeditie die in 1927 het toneel van de Siberische catastrofe bezocht, vond meteoorstukken die honderdvijftig ton wogen. Het totale gewicht van de meteoor moet daarom worden geschat op tenminste een miljoen ton. Vastgesteld werd dat de wouden in een omtrek van ruim negentig kilometer met de grond waren gelijk gemaakt. De reusachtige Siberische Lariksen en Sparren waren als lucifers afgeknapt en de grond was in een straal van twintig kilometer totaal verschroeid.”

  Links verwoesting na inslag asteroïde in Toengoeska. Rechts een schriftelijke overlevering van de catastrofe. 

De bewoners van de getroffen streek de Toengoezen vertellen dat een lichtend spoor de gehele hemel verlichte en dat een verschrikkelijke explosie een boomvormige wolk deed ontstaan die tot de hemel reikte en een onverdraaglijk wit licht uitstraalde. De nomaden dachten dat de wereld verging.

De gebeurtenis in Toengoeska is een voorbeeld van wat de wereld volgens het zesde zegel in Openbaring te wachten staat, maar dan mogelijk nog vele malen erger en op vele plaatsen tegelijk. Dit soort inslagen kunnen er de oorzaak van zijn dat het lijkt alsof de hemel terugwijkt als een boekrol (Openbaring 6:14). Astronomen hebben zich inmiddels een goed beeld kunnen vormen welk fascinerend maar tevens angstaanjagend schouwspel er aan de inslag vooraf zal gaan. Eenmaal op weg naar de aarde zal het hemellichaam door de wet van de zwaartekracht steeds dichter naar de aarde getrokken worden waarbij haar snelheid voortdurend zal toenemen. Ze zal met een snelheid van ca vijftien a twintig kilometer per seconde de waterstofmantel van de aarde binnendringen. Door de wrijving die hierdoor ontstaat zal ze op zo’n vierhonderd kilometer afstand van de aarde een roodachtige gloed verspreiden en vlam vatten. Hoe meer haar hitte toeneemt des te verblindender en witter zal haar gloed worden en steeds reusachtiger het gaslint erachter. Met een lichtglans waarbij de zon verbleekt stort dit alles dodende object omlaag. De temperatuur van haar oppervlak zal de twintigduizend graden grens overschrijden en de reus een fantastisch uiterlijk geven.

Vervolgens zal het object de stikstofmantel binnenstormen en door de laatste dikkere luchtlagen razen waardoor de verhitting en de inwendige spanning te groot zal worden. De object zal uit elkaar springen en een explosie veroorzaken die gelijk staat aan de kracht van honderden waterstofbommen. Eerst vliegen de brokstukken van het buitenste omhulsel uit elkaar en vallen als een regen van stenen op de aarde waar ze een spoor van verderf achterlaten. En de sterren des hemels vielen op de aarde,gelijk een vijgeboom zijn wintervijgen laat vallen. (6:13).

Vervolgens barst de kern in de onmiddellijke nabijheid van de aardbodem uiteen en valt met een donderende klap op aarde. De bodem begint te beven en zwelt aan tot grote hevigheid. De zon lijkt van haar plaats weggesprongen en danst als het ware aan de hemel. Een aantal brokstukken slaan met apocalyptisch geweld in op de zeebodem waardoor enorme vloedgolven ontstaan die de kustgebieden van vele landen zullen overspoelen. Het hele schouwspel zal volgens de kenners nauwelijks meer dan twee minuten duren, vanaf het eerste oplichten aan de hemel tot aan de grote paukenslag bij het neerkomen.

Franklin ter Horst

Terug naar: Inhoud