Abortus noemt men een fundamenteel recht

Door: Franklin ter Horst (Aangemaakt: 15 juni 2011) (Laatste bewerking: 28 januari 2020)

 

Begin hier voor de schokkende dagelijkse stand van zaken.

Volgens cijfers van de WHO, de Wereld Gezondheids Organisatie, zijn er in 2019 wereldwijd 40 tot 45 miljoen ongeboren kinderen gedood in de moederschoot. Of: 125.000 per dag. Onvoorstelbaar!. Is er op deze aarde geen groter kwaad dan abortus.

Donald Trump heeft 22 januari uitgeroepen tot “nationale dag van de heiligheid van het menselijk leven”. Trump heeft deze dag uitgekozen, omdat het de verjaardag is van het arrest Roe versus Wade, waarmee het Amerikaanse Hooggerechtshof in 1973 abortus in Amerika legaliseerde. De “heiligheid van het menselijk leven” berust volgens Trump op het feit dat elk menselijk leven een ” gave van God ” is. Zijn beslissing volgde op zijn besluit in 2017 om de hulp aan organisaties die zich inzetten voor gezinsplanning en abortus in arme landen flink te korten. De toenmalige Nederlandse minister van Ontwikkelingssamenwerking Ploumen startte daarop een actie om het ontstane financiële gat te dichten. Het schrappen van de Amerikaanse hulp van 600 miljoen dollar voor abortushulp in ontwikkelingslanden heeft verstrekkende gevolgen, gebruikte zij als argument. Sindsdien is er 390 miljoen euro opgehaald door tal van overheden. Nederland financierde ruim 29 miljoen euro.

Zijn beslissing om 22 januari in het vervolg uit te roepen tot “nationale dag van de heiligheid van het menselijk leven”, is door de fake-news machine praktisch volledig verzwegen. Trump zei letterlijk: Als natie moeten wij ons onlosmakelijk verbonden voelen met de diepe waarheid, volgens welk elk leven een gave van God is- God, die aan iedere persoon een onmetelijke waarde en een niet in te schatten potentieel verleent. Ontelbare Amerikanen zijn onvermoeibare verdedigers van het leven, kampioenen van de meest kwetsbaren onder ons. Wij zijn erkentelijk tegenover degenen die de vrouwen ondersteunen die te maken hebben met een onverwachte zwangerschap, tegenover hen die vrouwen troosten, die een abortus ondergaan hebben en tegenover hen die zich  ontfermen over de geredde kinderen, door ze op te nemen in hun gezin of ze te adopteren. Op deze Nationale dag van de heiligheid van het menselijk leven, vieren wij de heerlijke gave van het leven en herhalen wij dat wij vastberaden zijn om een cultuur op te bouwen waarin het leven altijd geëerbiedigd wordt.

Duizenden aborteurs in november 2019 bijeen in Kenia

Het was de meest verschrikkelijke conferentie die ooit op Afrikaanse bodem is gehouden. Een bijeenkomst van meer dan 10.000 aborteurs en radicale feministen, in Nairobi, Kenia. Prolife groepen waren niet welkom. Op de agenda stonden onderwerpen als: Legalisatie van prostitutie. Legalisatie van het homohuwelijk. Volledige beschikbaarheid van mogelijkheden om van sekse te veranderen. Vrije abortus voor 10- tot 18-jarigen, zonder toestemming van de ouders. De eindverklaring van deze conferentie werd gebruikt om regeringen in Afrika en ook wereldwijd onder druk te zetten. Vijf jaar geleden werd deze conferentie gehouden in Caïro, waar voor het eerst de agenda van bevolkingscontrole door abortus werd opgesteld. Sinds deze bijeenkomst zijn de abortus "rechten" nagenoeg wereldwijd doorgevoerd. 

Wij leven in een wereld waarin abortus wordt gezien als een fundamenteel recht. Verbijsterend is dat dit in een groot aantal landen als één van de grootste verworvenheden van de moderne samenleving wordt beschouwd. In Psalm 139:13 staat dat elk ongeboren kind wonderbaar door God wordt geweven in de moederschoot. Klik eens op dit verbazingwekkende filmpje waarin in 4 minuten het wonder te zien hoe het leven zich in de baarmoeder ontwikkeld. Iedereen zou dit filmpje moeten zien, zeker degenen die overwegen hun ongeboren kindje te laten aborteren. Het respect voor dit prachtige nieuwe leven is echter allang verleden tijd. Er is sprake van massamoord op het ongeboren leven. Cellen van geaborteerde kinderen worden gebruikt in de medische en cosmetische wereld (in allerlei cremes voor de huid en in oa vaccins) , in de voedingsindustrie door bedrijven als PepsiCo, Senomyx, Nestle etc. In de voedingsindustrie gebruikt men de foetussen voor het ontwikkelen van smaken. In China worden foetussen gegeten omdat het goed zou zijn voor de gezondheid.

Statistieken onthullen dat sinds 1920 wereldwijd minstens 1 miljard ongeboren kinderen zijn geaborteerd! Abortus is hiermee de grootste genocide in de geschiedenis.In Zweden werd abortus toegestaan in 1938. Sindsdien vonden in Zweden ongeveer 1,6 miljoen abortussen plaats, bijna een vijfde van de huidige Zweedse bevolking. In 61 landen is abortus nog steeds verboden. In 97 landen is abortus gelegaliseerd en in 37 landen is abortus onder strikte voorwaarden toegestaan. Vanuit de Verenigde Naties wordt sterke druk uitgeoefend op landen waar abortus nog niet is toegestaan, om hun wetgeving aan te passen en abortus vrij te geven.

Dat geldt eveneens voor Amnesty International. Ook deze organisatie promoot abortus. Volgens Ierse prolife groepen doet Amnesty International actief mee in de internationale abortuslobby. De Ierse prolife beweging heeft dit gemerkt in de wijze waarop Amnesty International zich bemoeide met de interne Ierse situatie, waar abortus tot voor kort verboden was. Het is belangrijk dat dit breder bekend wordt, omdat de meeste mensen Amnesty alleen kennen als een mensenrechtenorganisatie. Maar Amnesty komt niet op voor de rechten van het ongeboren kind! Integendeel, abortus wordt gepromoot.

Wereldwijd ondergaat ongeveer een op de zes vrouwen een ongewenste zwangerschap. Van de geschatte 190 miljoen zwangerschappen per jaar eindigen er bijna 32 miljoen in een abortus. De afgelopen 40 jaar zijn dat er wereldwijd ruim 1.2 miljard.  Daarnaast is abortus wereldwijd verantwoordelijk voor ongeveer 70.000 moedersterftes en 5 miljoen ziekenhuisopnames van moeders per jaar, omwille van de slechte omstandigheden waarin de praktijk werd uitgevoerd. Het Chinese ministerie van Gezondheid heeft op 14 maart 2013 bekend gemaakt dat er in het land al minstens 336 miljoen abortussen hebben plaatsgevonden. In India wordt bijna iedere minuut een baby geaborteerd, alleen omdat het een meisje is. In de Indiase cultuur worden meisjes als minderwaardig gezien of als te duur, omdat de familie van het meisje later de bruidsschat moet betalen. India mist door de massale meisjesabortussen 12 miljoen meisjes, die eigenlijk geboren hadden moeten worden. 

Rusland heeft een van de hoogste abortuscijfers ter wereld. Officieel worden er 1.2 miljoen zwangerschappen per jaar afgebroken. Russische wetenschappers echter schatten het werkelijke aantal op ten minste het dubbele. In Rusland is abortus legaal tot de twaalfde week en bij armoede en andere redenen tot de 22e week. Tot 15 november 2013 mocht er door artsen en klinieken nog reclame gemaakt worden voor abortussen, maar de Doema, het Russisch parlement, heeft dat op die datum wettelijk verboden.

Ook Israël kent een hoog aantal abortussen. De Israëlische begroting voor Volksgezondheid, die in januari 2014 is aangenomen, bevat zelfs een aanzienlijke toename van de overheidsfinanciering van legale abortussen. De Messiasbelijdende Jodin Sandy Shoshani, nationaal directeur van de pro-life organisatie Be'ad Chaim, noemt dit een ernstige aanklacht tegen de geestelijke toestand van de natie.Zij  strijd al meer dan tien jaar tegen abortus en zet zich in voor bescherming van moeder en ongeboren kind.Hoewel alle vrouwen die een legale abortus aanvragen speciale toestemming moeten krijgen, keurt de commissie die deze beslissing moet nemen 97 procent van de aanvragen goed, en dat zijn tenminste 20.000 abortussen per jaar. In de afgelopen jaren bleek uit rapporten dat het aantal abortussen in Israël daalde, ondanks de zeer liberale wetten van de Joodse Staat op dit terrein. Sinds de jaren 1990 was het aantal aangevraagde en uitgevoerde legale abortussen met 20 procent afgenomen. Maar door de nieuwe overheidsfinanciering wordt een toename met 6300 abortussen per jaar verwacht. Dat de Israëlische regering zo weinig eerbied toont voor de levens van ongeboren baby's bewijst dat 'de morele vezels van onze natie aan flarden zijn', zei Shoshani. Ze waarschuwde, 'dat je niet een vloek over je natie kunt brengen en verwachten dat dit geen repercussies heeft. We hebben de deur wijd open gezet en ons kwetsbaar gemaakt'.

Een uitgesproken voorvechster van abortus in Israël is Dr.Yefat Biton. Zij krijgt opvallend veel aandacht in de Israëlische media. Zij voert allerlei argumenten aan waarom een vrouw met drie zonen het recht zou hebben om een vierde jongen te laten aborteren. De bovengenoemde Sandy Shoshani noemt de uitspraak van Biton verontrustend dat elke vrouw het recht zou hebben om haar ongeboren kind te laten doden, bijvoorbeeld omdat het geslacht van het kind niet overeenkomt met de wens van de ouders. Wat nog verontrustender is, is dat volgens een onderzoek van Channel 10 steeds meer Israëli’s het eens zijn met Dr. Biton.Volgens Shoshani worden er in Israël jaarlijks 20.000 legale, door de staat gefinancierde abortussen gepleegd. Naar schatting komen hier nog eens 20.000 tot 30.000 illegale abortussen bij. Shoshani: ‘Het ongeboren kind heeft geen rechten en wordt niet door de Israëlische wetgeving beschermd. Daarom zien veel vrouwen abortus als een betere optie dan het krijgen van een ongewenst kind’. Zij noemt elke dag waarop een moeder haar zwangerschap afbreekt omdat de foetus niet het geslacht heeft, een trieste dag voor Israël.

Israëlische prolife organisatie redde 35000 kinderen van abortus

Abortus is wijd verbreid in Israël. Positief is dat de aantallen de afgelopen twee decennia zijn gedaald. Hoewel het de goedkeuring van een speciale commissie vereist, is die goedkeuring zo gemakkelijk te verkrijgen dat in de Joodse Staat abortus vaak wordt gebruikt als een vorm van geboortebeperking. Ondanks dat vindt ongeveer de helft van de naar schatting 40.000 abortussen die elk jaar in Israël worden uitgevoerd, zonder goedkeuring van de commissie plaats in privéklinieken. Dit is technisch gezien onwettig, maar er zijn geen vervolgingen bekend in verband met de praktijk.

De Israëlische prolife organisatie Efrat houdt zich bezig met het redden van ongeborenen. De aanpak van Efrat is eenvoudig. Wanneer een vrouw in Israel een abortus wenst, wordt haar gevraagd waarom ze dat wil. Wanneer ze aangeeft dat financiële redenen een rol spelen, krijgt ze het nummer van Efrat. Na een gesprek met een vrijwilligster die de problemen in kaart brengt, krijgt de zwangere vrouw het aanbod dat de organisatie haar wil helpen.Ze kunnen onder meer luiers en voedsel krijgen, voor een heel jaar, met een waarde van een kleine duizend euro. In sommige gevallen geeft Efrat ook het tweede jaar nog hulp. Aanstaande moeders ontvangen ook een wieg, een babybadje, een kinderwagen en nog het een en ander. Ook is er nog begeleiding door één van de 3000 vrijwilligers die Efrat beschikbaar heeft. Eén van de moeders, M.F., die deze hulp heeft ontvangen, schrijft: ‘Ik dank u uit het diepst van mijn hart voor uw financiële steun tijdens deze moeilijke tijd. Ik ben zeer dankbaar voor allen die aan mijn zijde stonden en hebben voorkomen dat ik mijn kindje heb laten aborteren. Wanneer u de foto van Tal ziet, zult u kunnen begrijpen dat ik me mijn leven niet meer kan voorstellen zonder haar. Ze is erg gelukkig en iedereen houdt van haar. ‘In de Tenach (Oude Testament) wordt de foetus jeled (kind) genoemd.De foetus in de baarmoeder is een persoon!’

Ook de organisatie Be’ad Chaim, zet zich in om ongeboren kinderen te redden. De organisatie biedt praktische hulp (babykleertjes, pampers et cetera) aan zwangere meisjes en vrouwen, in de hoop hen ertoe te bewegen hun kindje te houden. Dit gebeurt sinds 2006 via Operatie Mozes, waardoor al er enkele duizenden baby’s zijn gered. En dat werkt, zoals blijkt uit wat Sandy Shoshanni, directeur van Be’ad Chaim vertelt. Ze vertelt over een vrouwelijke militair, die ontdekte dat ze ongewenst zwanger was. Haar moeder, die Be’ad Chaim kende, adviseerde haar contact met hen op te nemen. Door hun hulp zag ze af van de abortus en werd er bij haar een prachtig dochtertje geboren.Toen pas hoorde ze dat het een wonder was dat zij er was. Haar moeder, die haar met Be’ad Chaim in contact had gebracht, had zelf ooit ook overwogen een abortus te plegen toen ze zwanger was van haar, maar door Be’ad Chaim zag ze ervan af. Zij was dus zelf één van de geredde baby’s van deze prolife organisatie. Inmiddels is ze getrouwd met de vader van hun kindje.Sandy hoopt dat Be’ad Chaim nog veel meer ongeboren kinderen zal kunnen redden. Momenteel zijn dat er ongeveer 450 per jaar, maar ze hoopt dat het er op termijn jaarlijks duizend worden. ‘Ik wil zoveel mogelijk baby’s redden. God is machtig om levens te veranderen wanneer we voor het leven kiezen.’ (Bron: Kehila News).

Abortussen in het Israëlische leger

Ondanks de vrije beschikbaarheid van voorbehoedsmiddelen en zelfs abortuspillen werden in 2018, 839 abortussen uitgevoerd bij Israëlische militairen. Abortussen zijn voor hen gratis beschikbaar. Duizend kinderen die niet mochten geboren worden, om te voorkomen dat deze vrouwelijke militairen niet langer inzetbaar zouden zijn in het leger. ‘Sinds legereenheden meer een mix zijn van mannen en vrouwen, stijgt het aantal abortussen,’ aldus de religieuze organisatie Torat Halehima.

Abortus in Nederland

 

In Nederland is de abortuswetgeving (Wet Afbreking Zwangerschap) op 18 december 1980 in de periode van het eerste kabinet van Van Agt goedgekeurd. Eind 1984 trad deze wet officieel in werking en sindsdien mogen bevoegde personen tot de 24ste week een zwangerschap afbreken, zolang aan een aantal voorwaarden is voldaan. De vrouw moet aangeven in een noodsituatie te zitten en er moet vijf dagen bedenktijd worden ingelast. Sinds de wet is aangenomen zijn er in Nederland een miljoen abortussen uitgevoerd. Uit het rapport Seksuele Gezondheid in Nederland blijkt dat 37% van de mannen en 58% van de vrouwen achteraf nog last heeft van (tijdelijke lichamelijke en emotionele klachten) vanwege  het feit dat ze abortus hebben laten plegen.

 

Het aantal vrouwen dat in Nederland een abortus laat uitvoeren, daalt. In 2012 lieten 30.577 vrouwen hun zwangerschap afbreken, 1130 minder dan in 2011. Dat heeft de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) op 7 december 2012 gemeld.Volgens de IGZ daalt het aantal abortussen al sinds 2007. Dat geldt ook voor het aantal afgebroken tienerzwangerschappen. In 2012 waren dat er nog 4061, waarvan 142 bij meisjes onder de 15 jaar. Ruim een tiende van de abortussen in 2012 werd gedaan bij buitenlandse vrouwen die voor de ingreep naar Nederland waren gekomen. In de helft van de gevallen werd de zwangerschap afgebroken in de eerste 7 weken van de zwangerschap. Volgens de inspectie behoort Nederland tot de landen met het laagste abortuscijfer.

Directeur abortuskliniek krijgt lintje

Thea Schipper-Wierda, sinds 2003 de directeur van abortuskliniek Beahuis & Bloemenhove, heeft op 26 april 2016 een lintje ontvangen vanwege haar inzet voor abortushulpverlening. Ze is nu ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Schipper werd in 1973 aangenomen als verpleegkundige om de Bloemenhovekliniek (een abortuskliniek in Heemstede) op te zetten. In 1983 werd ze hoofdverpleegkundige en in 2003 directeur van Beahuis & Bloemenhovekliniek, voor professionele hulp bij ongewenste zwangerschap. Zowel in haar hoofdfunctie als in haar nevenactiviteiten heeft Schipper zich jarenlang ingezet voor abortus, anvankelijk met name in Nederland, later vooral ook internationaal. Zij is medeoprichter van de FIAPAC, de organisatie die de belangen behartigt van patiënten en Europese hulpverleners in abortuszorgverlening. Sinds 1971 zijn in de Bloemenhovekliniek in Heemstede tienduizenden abortussen uitgevoerd, ook na 22 weken zwangerschap. Directeur Schipper spreekt over grote nood bij zwangere vrouwen, die graag een abortus willen. Op de website van de kliniek wordt niet gesproken over ‘ongeboren kind’, maar over ‘vrucht’. Hier is sprake van verhullend taalgebruik. Nederlandse zwangere meisjes en vrouwen kunnen een abortus totaal gratis laten uitvoeren. Financieel gezien is er dus geen enkele drempel. Ze hoeven zelfs geen eigen risico te betalen.

De voormalige Amerikaanse president Bill Clinton noemde tijdens zijn   presidentschap abortus een ‘fundamenteel recht van vrouwen’.Gedurende zijn hele ambtstermijn probeerde hij abortus in het verplichte nationale ziekenfondspakket te krijgen. Hij sprak tweemaal zijn veto uit tegen wetten die probeerden de barbaarse abortusmethode op volkomen levensvatbare kinderen, uit te bannen. Tegenstanders beschuldigden hem ervan een destructieve natuur te bezitten wat betreft het menselijk leven. Velen noemden hem dan ook de ‘abortuspresident’. Hij overhandigde honderden miljoenen dollars belastinggeld aan internationale fondsen om de groei van de bevolking onder controle te houden, waaronder International Planned Parenthood. Hij kreeg zijn plannen niet voor elkaar. Clintons vrouw Hillary is net als haar man en voormalige baas Barack Hussein Obama, een fanatieke volgeling van de pro-abortus kliek in Amerika. Zij vergelijkt de tegenstanders van abortus zelfs met ‘sommige terreurgroepen, van mensen die niet in de moderne wereld willen leven... Ze hebben het helemaal fout voor het 21e eeuwse Amerika. Wij gaan voorwaarts, en niet terug.’

De titel ‘abortuspresident’ draagt nu Barack Hoessein Obama. Onmiddellijk na zijn aantreden als president, kondigde Obama aan om abortus sterk te ondersteunen, te promoten en te beschermen. Op de website van het ‘Obama-Biden Overgangs Project’ wordt een drastische politieke koerswijziging op het gebied van abortus aangekondigd, om internationale pro-abortus organisaties zoals de satanische Planned Parenthood te ondersteunen. Deze organisatie heeft begin januari 2013 een rapport uitgebracht  met betrekking tot het aantal uitgevoerde abortussen in 2010 en 2011. Daarin staat dat er in 2010- 329.445 abortussen zijn uitgevoerd en in 2011-333.964. Dat zijn 663.409 abortussen in twee jaar tijd. Volgens de organisatie Political Research Associates wordt 64% van alle abortussen in Amerika geheel of gedeeltelijk onder dwang uitgevoerd. Planned Parenthood heeft de beschikking over een totaal budget van 1.244.700 miljard dollar. ‘Wij zijn bijzonder trots op ons behaalde resultaat en willen onze dank uitbrengen aan onze partners, sponsors, vrijwilligers, directie en vrienden die ons hebben geholpen dit allemaal mogelijk te maken, aldus president Cecile Richards en voorzitster Cecelia Boone. Trots dus op de vernietging van 663.409 levens in twee jaar tijd.

Planned Parenthood ontving ook een miljoen dollar uit Obama’s pro-abortuswetgeving, bekend als FOCA. ‘FOCA’ definieert abortus als een ‘fundamenteel recht’, dat geen enkele regering mag ontkennen of belemmeren. De ethische opvattingen van Obama over onderwerpen als abortus en stamcelonderzoek maken hem de meest extreme pro-abortuspresident. Obama vindt dat er een ‘fundamenteel recht’ op abortus moet komen gedurende heel de zwangerschap, inclusief het recht om een volledig ontwikkeld kind in de laatste weken te doden om niet nader omschreven ‘gezondheidsredenen’. In feite wordt op deze manier iedere beperking op abortus afgewezen.

Er worden in Amerika jaarlijks minstens 18.000 absoluut levensvatbare kinderen geaborteerd tijdens de laatste drie maanden van de zwangerschap. Hillary Clinton wil abortus zelfs mogelijk maken tot de bevalling, in geval het leven van de moeder in gevaar is. Abby Johnson, voormalig directeur van een abortuskliniek, stelt dat abortus in Amerika legaal is tot het moment van de geboorte en ook plaatsvindt. Het gebeurt volgens hem  regelmatig dat moeders tot op het moment van de geboorte bij ons kwamen en hun gezonde kindje wilde laten aborteren, omdat bijvoorbeeld de relatie met hun man of vriend over was.’Johnson legt uit hoe zo’n late abortus plaatsvindt. Het is te gruwelijk om dat hier op te schrijven. Ze noemt het een barbaarse praktijk, die zo snel mogelijk moet stoppen.

Amerikaanse staat Delaware staat abortus tot en met geboorte baby toe

De gouverneur van de staat Delaware heeft een wet ondertekend, die het legaal maakt om baby’s zelfs tot en met de geboorte te ‘aborteren’. Oftewel: gelegaliseerde infanticide. Met de wet schafte de Democratische gouverneur John Carney alle abortus beperkingen af. Dat betekent feitelijk dat een vrouw die weeën heeft en naar een kliniek gaat, en de dokter van mening is dat het kind geen 24 uur buiten de moederschoot zal overleven, hij de baby mag doden. De wereldwijde abortusindustrie heeft direct na het aantreden van Donald Trump, een geweldige dreun te verwerken gekregen. De jaarlijkse steun van 650 miljoen dollar van de regering Obama is direct door Trump stopgezet. Het geld werd onder meer gebruikt om de mogelijkheden voor abortus in Afrika te bevorderen. Na het stopzetten door Trump van de financiering van abortussen in het buitenland  reageerde de Nederlandse minister Ploumen geschokt en ondernam direct actie om een vervangende geldstroom op gang te brengen, zodat de abortusindustrie niet in de problemen zal komen door geldgebrek. Nederland stelde direct 10 miljoen euro beschikbaar.

In Amerika worden delen van geaborteerde baby’s verkocht

Een abortuskliniek van Planned Parenthood in Amerika blijkt delen van geaborteerde kinderen voor 60, 80 of 100 dollar per stuk te koop aan te bieden. Het gaat om handjes, voetjes, weefsel, levertjes, hartjes, huid… Zelfs complete geaborteerde kindjes worden verhandeld als koopwaar. Het schandaal rond de Amerikaanse abortusorganisatie Planned Parenthood wordt steeds schokkender. Dit blijkt uit video’s, gemaakt met verborgen camera’s. Eén van de met een verborgen camera geïnterviewde medewerkers van de abortusorganisatie gaf aan met de extra winst wel een Lamborghini te willen kopen. Een andere geïnterviewde liet weten – indien gewenst – compleet intacte ongeboren kindjes te kunnen leveren. De verkoop van menselijke delen is verboden in Amerika en kan een gevangenisstraf van 10 jaar opleveren en een boete van 500.000 dollar maar de Amerikaanse overheid kijkt de andere kant op. Een aanzienlijk deel van de Amerikaanse politici wilde na deze onthullingen de subsidie van zo’n half miljard jaar dollar per jaar aan Planned Parenthood stoppen, maar de meerderheid van de parlementsleden was hierop tegen bij een stemming.Het is goed dat door de geheime opnamen de duistere moordpraktijken naar buiten komen. In de laatste video zijn losse handjes, voetjes en armpjes te zijn. Afgerukt, verbrijzeld, afgesneden. De dood regeert. Het leven wordt vermoord.

Na 1200 abortussen beseft aborteur opeens dat hij kinderen doodt

Ruim 1200 abortussen heeft aborteur Levatino op zijn naam staan. Toen hij bezig was de armpjes, beentjes en overige delen van een geaborteerd kind aan elkaar te leggen, om te controleren of hij het gehele kindje had verwijderd uit de baarmoeder, drong het opeens tot hem door waar hij mee bezig was. Dit was moord. Dit wilde hij nooit meer doen. Nu zet dr. Levatino zich in vóór het leven en werkt hij als gynaecoloog. Hij heeft een aantal animatiefilmpjes gemaakt en op internet gezet, waarin hij laat zien wat er gebeurt bij een abortus. Het zijn buitengewoon schokkende filmpjes. www.abortionprocedures.com

Sommige video’s overtreffen de gruwelijkste horrorfilms die ooit zijn gemaakt. Sommige geaborteerde baby’s blijken namelijk bijna volgroeid te zijn en levend te worden opengesneden om hun organen en hersenen te ‘oogsten’. Voormalig Stem Express medewerkster Holly O’Donnell vertelt in de 7e opname van de undercover’ video’s die door het pro-life Center for Medical Progress werden gemaakt hoe ze bij Planned Parenthood getuige was van de meest afschuwelijke taferelen. Zo worden bewust late-termijn baby’s geaborteerd om hun organen en zelfs hersenen te ‘oogsten’ en te verkopen. Het Center for Medical Progress concludeert dan ook dat Planned Parenthood zich schuldig maakt aan ‘absolute barbaarsheid. Deze video bevat hartverscheurende opnames over de absolute barbaarsheid van de abortus prakijken en het verkopen van baby organen door Planned Parenthood, waarbij het voorkomt dat foetussen intact en levend ter wereld komen,’ verklaarde David Daleiden van CMP. Planned Parenthood ontkent vanzelfsprekend alle beschuldigingen en noemt het oogsten van baby organen een ‘humanitaire onderneming’ Het Witte Huis ging na de onthulling in de ontkenningsmodus en verklaarde dat de met de verborgen camera gemaakte opnames bij Planned Parenthood ‘vervalst’ zijn en moeten zijn gemaakt door ‘rechtse extremisten’. De bron van deze beschuldiging? Plannend Parenthood zelf.

 

Cellen van geaborteerde kinderen worden gebruikt in de medische en cosmetische wereld (in allerlei cremes voor de huid en in oa vaccins), in de voedingsindustrie door bedrijven als PepsiCo, Senomyx, Nestle etc. In de voedingsindustrie gebruikt men de foetussen voor het ontwikkelen van smaken. Menselijke cellen in onze voeding! Het is niet te geloven maar echt waar.Waarschuwing schokkende beelden vanaf 7.40 minuten In China worden foetussen gegeten omdat het goed zou zijn voor de gezondheid.

Talloze grote en kleinere Amerikaanse bedrijven –waaronder Coca Cola, Xerox en Ford- distantiëren zich inmiddels van Planned Parenthood en trekken hun contributies aan de organisatie in of komen met een verklaring waarin ze onderstrepen hun bijdragen al jaren geleden te hebben stopgezet. Planned Parenthood is een van de sponsors van de presidentscampagne van Hillary Clinton.

Pro-abortus organisaties definiëren abortus als een ‘fundamenteel recht’, dat geen enkele regering mag ontkennen of belemmeren en dat ziekenhuizen verplicht aan abortus mee moeten werken. De ‘vijand van de ongeborenen’ heeft militante abortusadvocaten aangesteld bij de FBI en op het ministerie van Justitie, die vreedzame pro-life activisten moeten gaan vervolgen als 'terroristen' en hun antiabortus standpunten gaan karakteriseren als 'geweld'. Het Alliance Defense Fund, een pro-life / pro-familie organisatie, verklaarde het 'extreem verontrustend' te vinden dat de regering Obama klaarblijkelijk alles in het werk stelt om mensen met afwijkende politieke standpunten te vervolgen en monddood te maken. De Satans Tempel in New York wil alle vormen van abortus legaal maken, en beschouwt het vermoorden van ongeboren baby’s zelfs als een ‘religieuze plicht’. Deze satanische tempel krijgt zelfs morele steun van het Witte Huis. 

In de Verenigde Staten zijn ondanks de restricties die conservatieve overheden in het verleden oplegden al meer dan 55 miljoen baby's geaborteerd. Sinds 1973, toen abortus in Amerika werd toegestaan, gaat het al om 16 miljoen zwarten die nooit geboren zijn. In New York eindigt 41% van alle zwangerschappen in een abortus. Margaret Sanger, de oprichter van Planned Parenthood zei ooit letterlijk dat 'het meest genadige dat een gezin één van zijn zuigelingen kan aandoen, is hem te vermoorden.' In 1922 schreef ze in haar boek 'Woman, Morality en Birth Control' dat geboortecontrole uiteindelijk tot een 'zuiverder ras' moet leiden.

In 1977 verscheen een boek Ecoscience van de hand van John Holdren en zijn naaste collega’s Paul Ehrlich en Anne Ehrlich. Holdren schreef dat gedwongen abortussen en massasterilisatie ingevoerd zou moeten worden om de planeet te redden. Een van zijn andere oplossingen is de bevolking middels een bepaald soort drug dat onvruchtbaarheid veroorzaakt, aan het drinkwater toe te voegen. Dit zijn niet de ideeën van een gek maar van een persoon die door Barack Hoessein Obama is benoemd om leiding te geven aan het wetenschappelijk beleidt –informeel bekend als de “Wetenschappelijke Tsaar”.

 

Abortus is binnen het tijdsbestek van één generatie de meest voorkomende chirurgische ingreep in Amerika geworden.Het Amerika van Obama is een land waarin mens-zijn niet voldoende is voor recht op zorg en bescherming. Tegenstanders van Obama’s abortuspolitiek vrezen dat hij alle restricties –zoals de verplichting om bij zwangere tieners de ouders op de hoogte te stellen – opzij zal zetten, en dat ziekenhuizen verplicht worden om aan abortus mee te werken. In maart 2013 nomineerde Obama de gouverneur van Kansas, Kathleen Sebellius, als hoofd van het ministerie van Gezondheid. Sebellius is volgens religieuze groeperingen sterk voorstander van abortus. Bill Donahue, president van het Katholieke Verbond, noemt haar een ‘vijand van de ongeborenen’.

 

In Nederland levert Bert Dorenbos (Schreeuw om leven) al jaren stevige kritiek op abortus. Volgens Dorenbos, gaat het wereldwijd om zo’n 50 miljoen abortussen per jaar. Daar komen in Nederland honderd kinderen per dag bij en honderdduizend per dag wereldwijd. Doornbos schrijft: ,,Vandaag offeren wij de kinderen aan de afgod abortus en verzetten ons fel tegen hen die deze kinderen willen redden. De kinderen zijn niet meer veilig in de moederschoot. Abortus noemen ze een recht, een vrouwenrecht.Geen wonder dat Gods gramschap vol raakt. De Bijbel zegt duidelijk dat God het ongeboren kind niet ziet als een stukje overbodig biologisch weefsel, maar als een persoon die Hij gemaakt heeft om te leven.”

 

De psalmist zegt: “Want Gij hebt mijn nieren gevormd, mij in de schoot van mijn moeder geweven. Ik loof u, omdat ik gans wonderbaar ben toebereid, wonderbaar zijn uw werken; mijn ziel weet dat zeer wel. Mijn gebeente was voor U niet verholen, toen ik in het verborgene gemaakt werd, gewrocht in de diepten van het aardrijk; uw ogen zagen mijn vormeloos begin; in uw boek waren zij alle opgeschreven, de dagen, die geformeerd zouden worden, toen nog geen daarvan bestond”(Ps.139:13, 15-16).

 

God gaf de profeet Jeremia vergelijkbare woorden:

 

Jeremia 1:5  Eer Ik u vormde in de moederschoot, heb Ik u gekend, en eer gij voortkwaamt uit de baarmoeder, heb Ik u geheiligd;tot een profeet voor de volkeren heb Ik u gesteld

 

Schreeuw om leven verleent hulp aan meisjes/vrouwen die ongewenst zwanger zijn of problemen hebben bij de verwerking van hun abortus. Dorenbos krijgt vanwege zijn bijbels-ethische overtuigingen nogal wat commentaar te verduren maar dat past in het ritueel van de links/liberale kerk om tegenstanders van abortus als enge geloofswaanzinnigen neer te zetten.

De Europese Commissie gebruikt gelden uit ontwikkelingsfondsen om abortussen te betalen in landen waar dat aan strenge regels is gebonden. De gelden van belastingbetalers uit de EU, dus ook uit Nederland, worden overgemaakt naar de twee grootste abortusorganisaties ter wereld, de eerder genoemde ‘International Planned Parenthood’ en ‘Marie Stopes International’. Dit blijkt uit een rapport van de ‘European Dignity Watch’.Volgens dit rapport ontving: ‘Marie Stopes International’ zo’n 25 miljoen euro van de Europese Unie. De ‘Reproductive Health Supplies Coalition’, die abortus mogelijk maakt in ontwikkelingslanden, ontving ruim 25 miljoen euro over een periode van 30 maanden. Het betreft landen als Bangladesh, Bolivia, Guatemala en Peru.

Volgens Alberto Giubilini, professor aan de Universiteit van Milaan en Francesca Minerva, ethisch medewerker aan de Universiteit van Melbourne moeten ouders het recht hebben om ‘postnatale abortus’ (na de geboorte) toe te staan ook als het kind niet gehandicapt is. Baby's zouden namelijk 'nog geen mensen zijn' en daarom geen automatisch recht op leven hebben. Zuigelingenmoord zou volgens hen niet alleen om medische redenen mogen, maar ook wegens financiële of sociale redenen. Ook als ouders het kind niet willen hebben, zou dat volgens hen een legitieme reden moeten zijn om het kind te laten sterven. Zodra het gezin of de samenleving door een pasgeborene sociaal, economisch of psychologisch een te zware last wordt opgelegd zou postgeboorte abortus op de zuigeling mogen worden uitgevoerd.

 

Volgens Giubilini en Minerva heeft een pasgeboren kind, net als een embryo, nog geen persoonlijkheid en dus geen eigen besef. Een pasgeboren baby is volgens hen nog slechts een 'foetus', wat volgens hen niet hetzelfde 'morele equivalent van leven' bezit als een kind. 'Zowel een foetus als een pasgeborene zijn zeker menselijke wezens en potentiële personen, maar geen van beide is een 'persoon' in de zin van het hebben van het 'morele recht op leven'. ‘Postnatale abortus’ zou daarom moeten worden toegestaan in gevallen waarin 'het welzijn van het gezin' risico loopt, zelfs al zou er een mogelijkheid zijn dat de baby later een 'acceptabel leven' zou kunnen krijgen, aldus Giubilini en Minerva.

 

De academici gaan ook niet akkoord met de term 'euthanasie' omdat dit betrekking heeft op het belang van de (lijdende) persoon die wil sterven. Bij postnatale abortus is dit duidelijk niet het geval omdat wordt gekeken naar het belang van de ouders en het gezin, niet dat van de baby. Als voorbeeld worden kinderen met het Down syndroom genoemd. Vaak kunnen deze kinderen heel gelukkig worden, maar zijn ze volgens de auteurs een ondraaglijke last voor het gezin en voor de maatschappij als geheel, vooral omdat de staat opdraait voor de hoge kosten om hen te verzorgen. Zodra het gezin of de samenleving door een pasgeborene sociaal, economisch of psychologisch een te zware last wordt opgelegd zou post-geboorte abortus op de zuigeling mogen worden uitgevoerd, vinden Giubilini en Minerva, al hebben pre-geboorte abortussen in hun ogen wel de voorkeur.

 

Dus dit schattige kind is nog geen mens en heeft dus eigenlijk nog geen recht op leven

Medisch onderzoek toont aan dat ongeboren kinderen die vanaf 18 tot 20 weken zwangerschap worden gedood veel pijn ervaren. Waarschijnlijk ervaren ze op die leeftijd zelfs meer pijn dan kinderen of volwassenen. Volgens dr. Paul Ranalli, een neuroloog van de Universiteit van Toronto, heeft dit alles te maken met de ontwikkeling van het pijnsysteem van het kindje. Al op een leeftijd van zes weken reageert een ongeboren kindje op aanraking. Het pijnsysteem gaat zich volgens Ranalli vanaf de achtste week ontwikkelen. Wanneer een kindje van 18 weken wordt geïnjecteerd, gaat het stresshormonen produceren. Die hormonen maken wij ook aan bij pijn.

Volgens de Britse professor en pijnexpert Stuart Derbyshire kunnen ongeboren baby’s ook onder de leeftijdgrens van 24 weken pijn voelen, ondanks een eerdere consensus bij pro-abortus wetenschappers dat dit niet het geval zou zijn. Dit werd bevestigd in een controversieel artikel in de “Journal of Medical Ethics”. Samen met co-auteur John Bockman schreef Derbyshire dat recente studies voldoende bewijs bieden om te concluderen, dat foetussen voor het aanbreken van de 3de trimester van de zwangerschap al pijn kunnen voelen en dit vanaf de prille leeftijd van 13 weken. Deze conclusies wegen zwaar door in een land als het Verenigd Koninkrijk, waar er in 2018 nog 218,281 abortussen werden uitgevoerd, bijna een vierde (23%) van alle zwangerschappen in het land. Jaarlijks worden er in het Verenigd Koninkrijk 6000 abortussen uitgevoerd op foetussen ouder dan 18 weken.

Grote ophef is er in Amerika ontstaan over het proces tegen de abortusarts Kermit Gosnell. Uit getuigenissen van voormalige medewerkers blijkt dat hij geaborteerde kinderen, die nog bleken te leven na de abortus, op een gruwelijke wijze doodde en daarna invroor in de diepvries. Ook wordt hij beschuldigd van moord op enkele vrouwen die bij hun abortus overleden. Tot ver in de zwangerschap werkte hij mee aan abortussen. Zijn voormalige medewerkster Sherry West getuigde dat ze nog steeds het huilen hoort van een geaborteerde baby. Gosnell is inmiddels veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf. Hij werd schuldig bevonden aan de gruwelijke moord op drie kinderen die nog leefden na de abortus. Ook acht de jury moord op een 41-jarige vrouw bewezen, die kwam voor abortus en stierf aan een overdosis slaapmiddelen.

 

Wanneer het ongeborene niet meer is dan een wegwerpartikel

 

De bekende neurochirurg en emeritus professor aan het John Hopkins, dr. Ben Carson, stelt dat de huidige legale abortuspraktijk, waarmee mensenoffers worden gebracht, vergelijkbaar is met wat oude heidense culturen praktiseerden. ‘We hebben er geen moeite mee om over oude samenlevingen te zeggen dat er mensenoffers werden gebracht, maar wij zijn schuldig aan hetzelfde. We moeten dit blijven benoemen en er niet over zwijgen,’ benadrukt hij. Carson signaleert wel een positieve ontwikkeling in de samenleving. ‘We naderen het moment dat we gaan beseffen dat abortus moord is.

 

De Franse regering wil pro-life antiabortus informatie op internet zelfs strafbaar stellen. Volgens de Franse overheid is het ‘misleidend, inaccuraat en tendentieus’ te beweren dat bij een abortus een in ontwikkeling zijnde ongeboren baby wordt vermoord. Volgens de regering oefenen pro-lifers ongewenste ‘psychologische en morele druk’ uit op zwangere vrouwen om hun ongeboren baby niet te laten aborteren. Indien het wetsvoorstel wordt aangenomen, zal op het verspreiden van antiabortus informatie via internet 2 jaar gevangenisstraf en een boete van € 30.000,- komen te staan. In Frankrijk worden jaarlijks zo’n 210.000 abortussen gepleegd, waarvan ruim 13.000 bij tienermeisjes tussen de 15 en 17 jaar oud. In 1993 nam Frankrijk een wet aan waarmee het verboden werd om de toegang tot abortusklinieken te verhinderen. Later werd deze wet uitgebreid met het verbod op het ‘uitoefenen van morele en psychologische’ druk op zwangere vrouwen om geen abortus te laten plegen door bijvoorbeeld het uitdelen van folders. In 2012 besloot de regering van de socialistische president François Hollande om abortussen voortaan 100% te vergoeden, omdat 1 op de 5 zwangere vrouwen zich anders geremd zouden voelen door de kosten.

 

Een klappende baby in de baarmoeder

 

Jen Cardinal uit het Amerikaanse Olympia plaatste onlangs een ultrasound video van haar 14-weken jonge ongeboren kindje op internet. Dit kindje, dat nog maar ruim drie maanden jong was, zie je in de handen klappen. Het zijn werkelijk verbazingwekkende beelden.Jen vertelt: ‘Drie jaar lang heb ik geprobeerd om zwanger te worden, maar het gebeurde niet. We dachten al dat we geen kinderen zouden krijgen, maar opeens was ik toch zwanger. We gingen voor een ultrasound echo. Onze baby klapte toen twee of drie keer in de handjes. Echt waar! We waren sprakeloos en moesten lachen. De dokter zei: Laten we een liedje zingen. Hij speelde de opname opnieuw af toen wij zongen, zodat het lijkt dat de baby voor ons klapt. Deze video bewijst dat ongeboren kinderen unieke mensjes zijn, die het waard zijn om beschermd te worden.’
U ziet het filmpje door te klikken op de link ‘klappende baby‘.

Op IJsland worden geen baby’s meer geboren met Downsyndroom

Toen tientallen jaren geleden de discussies woedden over de mogelijkheid om abortus vrij te geven, werd er al gewaarschuwd dat na verloop van tijd ook ongeboren kinderen met een afwijking zouden worden geaborteerd. Pregnancy Help News publiceerde een artikel dat er op IJsland geen enkele baby meer wordt geboren met het Downsyndroom. Wanneer bij de prenatale testen wordt ontdekt dat het ongeboren kind een afwijking heeft, volgt abortus, aldus de IJslandse gynaecoloog dr. Peter McParland. ‘Al vijf jaar lang niet,’ vertelt hij met een zekere trots. De druk op ouders bij wie ontdekt is dat hun ongeboren kindje deze afwijking heeft, is zo groot, dat ze geen nee meer durven te zeggen. Maar IJsland is niet het enige land waar dit gebeurt. De vernietiging van de Downsyndroombaby’s grijpt wereldwijd om zich heen. Ook in Engeland en Amerika wordt al 90 procent van de gediagnosticeerde ongeboren kinderen met het Downsyndroom geaborteerd, terwijl uit onderzoek blijkt dat de gebruikte testen zeker niet altijd betrouwbaar zijn.
Nu zijn het de ongeboren kinderen met het Downsyndroom die niet meer geboren mogen worden. Wie mogen er in de toekomst nog meer niet meer geboren worden?

Abortus is de grootste vorm van volkerenmoord in de wereld. Toch wordt dit niet enkel getolereerd, maar worden er zelfs wetten ingevoerd die dat nodig achten. Abortus is een verachtelijke daad en roeit generaties van Gods kinderen uit, die zichzelf niet kunnen verdedigen. Zij die abortus af proberen te schilderen als iets wat nodig is om het recht van de moeder te beschermen moet zich realiseren dat dit regelrecht ingaat tegen Gods belangen. Elke wetgever, dokter of eender welke persoon die op de een of andere manier meewerkt aan deze afschuwelijke daad, is in de ogen van God schuldig aan een doodzonde.

Vroeger doodde ik ongeboren kinderen, nu mag ik hen redden

Kathi Aultman was als aborteur werkzaam in een kliniek in Florida. Zij vond dat vrouwen zelf moesten kunnen beslissen of ze zwanger wilden zijn of niet. Zij hechtte daarbij geen enkele waarde aan de foetus. Het fascineerde haar juist om de geaborteerde delen van een ongeboren kindje te checken. Zij keek er alleen maar naar vanuit een wetenschappelijk standpunt, zonder enige emotie.Toen Aultman zelf zwanger was, ging ze gewoon door met aborteren. ‘Mijn baby was gewild, hun baby niet.” Nadat haar eigen kindje was geboren, gebeurde er een paar dingen die haar aan het denken zette. Het eerste betrof een meisje bij wie zij al drie abortussen had uitgevoerd. Zij ging naar de manager van de kliniek en zei tegen haar dat zij dit meisje niet nog een keer wilde aborteren. Zij gebruikte abortus als geboorteregeling. De manager zei haar dat zij daar niet over mocht oordelen en dat de abortus toch moest worden uitgevoerd.

De tweede reden voor haar om te stoppen, vond plaats toen een vriendin van een vrouw die kwam om haar kindje te laten aborteren, aan die vrouw vroeg: ‘Wil je de resten van het kindje nog zien?’, waarop die vrouw boos werd en schreeuwde: ‘Dat wil ik niet zien, ik wilde het alleen doden.’‘Toen dacht ik,’ vertelt Aultman: ‘Wat heeft deze baby jou voor kwaad gedaan.’De derde aanleiding voor haar om te stoppen was toen een vrouw, die al vier kinderen had, naar de kliniek kwam, omdat haar man wilde dat ze haar vijfde kindje van wie ze zwanger was, liet aborteren. ‘Deze vrouw huilde de hele tijd. Ik vergeleek de kilheid en de gevoelloosheid van die twee eerdere vrouwen met het verdriet en de ontreddering van deze derde vrouw. Toen drong het tot me door dat het feit dat een kind niet gewild was, voor mij niet langer een rechtvaardiging kon zijn voor het uitvoeren van een abortus.’

Toen Aultman worstelde met deze zaak, ging ze een keer naar de kerk, waarna ze met de voorganger sprak. Het wonder gebeurde dat ze tot geloof in de Heere Jezus kwam. Ze moest nog veel leren, maar de Heere begon in haar te werken en haar leven begon te veranderen. Eén van de grootste veranderingen was wel dat ze tot het inzicht kwam dat ze geen ongeboren kinderen meer wilde aborteren. Twee jaar later las ze een artikel waarin de Nazi-Holocaust werd vergeleken met abortus. ‘Toen werden mijn ogen ervoor geopend dat ik een massamoordenaar was. Het was niet gemakkelijk om die donkere periode achter me te laten. Toen in een gesprek met een hulpverlener ik werkelijk mijn schuld voor me zag, kon ik niet meer stoppen met huilen. Voor mij was het of ik aan de voeten van de Heere Jezus lag te huilen. Het was alsof Hij zei: “Ben jij krachtiger dan Ik ben? Ben jij belangrijker dan Ik ben? Ben jij sterker dan Ik ben. Ik kan je alles vergeven, maar jij kunt het jezelf niet vergeven.” Toen begreep ik opeens dat Hij het mij had vergeven en dat ik ook mezelf mocht vergeven. Dat werkte zo genezend.’ Na deze grote verandering in haar leven heeft ze zich vervolgens ingezet om het ongeboren leven te beschermen. Zij drong er bij het Amerikaanse Congres op aan de ‘Heartbeat Protection Act’ aan te nemen, waarin wordt bepaald dat er geen abortus meer mag plaatsvinden zodra het hartje van een ongeboren kindje begint te kloppen.

De Democraten in New York hebben een wet opgesteld om abortus te legaliseren tot het moment van de geboorte. De wet zegt dat elk individu dat zwanger wordt, het fundamentele recht heeft ervoor te kiezen om de baby geboren te laten worden of het te laten aborteren. Er is wel een voorwaarde aan, namelijk wanneer de gezondheid van de moeder ermee geholpen is om het weg te halen. Het woord ‘gezondheid’ wordt niet verder gedefinieerd en is daarmee iets waar je je volgens critici zeer eenvoudig achter kunt verschuilen. Voorheen was een abortus in die fase alleen toegestaan, als het leven van de moeder op het spel stond. Zelfs na 24 weken zijn de ledematen van een baby al volledig aangegroeid. De wet werd ondertekend door New York Gov. Andrew Cuomo (D). "Vandaag zetten we een gigantische stap voorwaarts in de zwaar bevochten strijd om het recht van een vrouw te verzekeren om haar eigen beslissingen te nemen over haar eigen persoonlijke gezondheid, inclusief het vermogen om toegang te krijgen tot een abortus," zei Gov Cuomo.

Terug naar: Inhoud